Η Τουρκία ανέλαβε την Εθνική μας Αφύπνιση. Άρθρο Συνταγματάρχη ε.α.

Αλλά και στην Μικρασιατική γη και στην Ποντιακή γη, αναπαύονται αλησμόνητοι, φίλτατοι πρόγονοί μας, προπάτορες, πιστοί και ακοίμητοι φρουροί και φάροι στα κοιμητήρια των Ελληνικότατων χωριών μας.

Αυτοί είναι και αυτοί ορίζουν, τα σύνορα της Ψυχής και της Καρδιάς μας, τα σύνορα της ζωής μας. Η Πατρώα μας Γή. Η Γη των προπατόρων μας.

Όπου και να σκάψεις, σε όποια νεροφαγιά, βγαίνει αιώνες τώρα Ελλάδα και κόκαλα και πέτρες Ελλάδας, που θα σε κατατρέχουν Ερντογάν και θα σε καταδιώκουν και θα σε φωνάζουν: «φύγε είσαι Ξένος, σε ξένο τόπο»

Οι δικοί σου πρόγονοι, είναι άταφοι σε σπηλιές της Μογγολίας, την Μόνη πραγματική περιοχή της καρδιάς σου, μαζί με κέρατα και ξυλοκέρατα, τα μόνα πολιτισμικά υπολείμματα της φυλής σου.

Εκεί είναι η πατρώα σου γη, Μογγόλε(1), και βάλε το μυαλό σου να οδηγήσει την καρδιά σου, στα βάθη των στεπών της Ασίας.

Ποτέ δεν κολύμπησε τούρκος στο Αιγαίο. Ποτέ δεν δοξάστηκε τουρκικό ναυτικό στην θάλασσα. Μόνο διάσπαρτα ναυάγια τουρκικών πλοίων, που τους νίκησαν βαρκούλες.

Το 1912, στην ουσία ένα Πλοίο Ελληνικό, το «Αβέρωφ», ενώ υπήρχε αριθμητική και ποιοτική συντριπτική υπεροπλία του τουρκικού ναυτικού, έκλεισε τον εχθρικό στόλου στα Δαρδανέλια, από όπου δεν ξαναβγήκε για 60 χρόνια, από το 1913 έως το 1974.

Ένα Ελληνικό πλοίο, που υστερούσε σε βεληνεκή και διαμετρήματα, αλλά υπερτερούσε στην ψυχή και στην ορμή των Ναυτών. Σε Ναυτοσύνη. Μια αρετή , ένα χάρισμα και μια τέχνη απαράμιλλη, που δεν χαρίζεται, ούτε διδάσκεται και πολύ περισσότερο δεν την διαθέτετε ούτε μπορείτε να αποκτήσετε Μογγόλοι Ασιάτες.

Η αριθμητική, οι αναλύσεις, οι ναυτικοί υπολογισμοί, όπως και εάν τους έκανες, ήταν αδιαμφισβήτητα υπέρ του τουρκικού στόλου.

Η διαίσθηση του Κουντουριώτη, η ψυχή, τα πιστεύω, τα Ιδεώδη και τα προαιώνια δίκαια των Ελλήνων Ναυτών, ήταν αναφανδόν υπέρ των Ελληνικών Όπλων και λύγισαν ατσάλια και χάλυβες.

Οι λαμαρίνες, απέναντι στην ψυχή και ειδικά εδώ, στην Ελλάδα.

Ρε «άπλυτε»(2) Τουρκομογγόλε(3), εμείς όταν γεννιόμαστε μας βουτάνε τρις στο νερό, έτσι αποκτάμε Πρόσωπο, Οντότητα, Προσωπικότητα. Με τρεις εμβαπτισμούς παίρνουμε Ζωή, Όνομα, Θεό, Κοινότητα. Με αυτά πορευόμαστε στην ζωή, στον αγώνα, στον θάνατο.

Το νερό, η θάλασσα, το Αιγαίο, η ζωή μας.

Μήπως πρέπει να σε ευχαριστήσουμε που μας τα θύμησες, αλλά καλύτερα να στα θυμίσουμε εμείς.