Ο Γιώργος Μαζωνάκης σε μια ερεθιστική συνέντευξη

Περνώντας έξω από το πρώην «Έναστρον» και νυν «Σημείο G», αντίκρισα ένα εργοτάξιο. Τι συμβαίνει εκεί μέσα;
Γενική ανακατασκευή! Όχι γενικώς και αορίστως, αλλά στη λογική ενός καινούργιου και φιλόδοξου project, το οποίο σκεφτόμαστε και προετοιμάζουμε αρκετό καιρό τώρα.

Να μπούμε σε λεπτομέρειες για το θέαμα που ετοιμάζεις. Πόσα μπορείς να μας αποκαλύψεις γι’ αυτό;
Ο Μαζωνάκης παραμένει Μαζωνάκης, δεν μεταλλάσσεται! Σ’ αυτό το θέαμα, όμως, μου δίνεται η δυνατότητα, σ’ ένα χώρο απολύτως σύγχρονο και πρωτοποριακό, να δουλέψω διαφορετικά. Το stage, σχεδόν στο κέντρο του χώρου, θα μου δώσει άλλη επαφή με το κοινό, θα δημιουργήσει και σ’ εμένα καινούργιες καλλιτεχνικές ανάγκες. Ταυτόχρονα στηριζόμαστε σε πάρα πολλά δρώμενα που συνυπάρχουν, δηλαδή DJ set, performers, χορευτές, light design. Θα είναι ένα show διαδραστικό, όπου ο κόσμος δεν θα παραμένει απαθής, αλλά θα συμμετέχει και με τις πέντε του αισθήσεις.

Τη σκηνοθετική επιμέλεια θα έχει η Έφη Γούση. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Είναι μια καλλιτέχνιδα νέα και πρωτοποριακή. Ένας καλός μου φίλος, ο Θάνος Παπαστεργίου, που ζει στην Αμερική και δουλεύει πάνω στη σκηνοθεσία πειραματιζόμενος σε σύγχρονες φόρμες, ήταν ο πρώτος στον οποίο απευθύνθηκα. Του άρεσε πολύ η ιδέα, αλλά δεν τα κατάφερε να αποδεσμευτεί από τις υποχρεώσεις του εκεί. Μου πρότεινε την Έφη. Βρεθήκαμε, προβληματιστήκαμε, βρήκαμε κοινό κώδικα. Και καταλήξαμε να ρισκάρουμε και να καινοτομήσουμε από κοινού.

Βλέπεις θέατρο; Τι άλλο σ’ αρέσει να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου;
Και θέατρο θα δω αν με ιντριγκάρει μια παράσταση, και σινεμά θα πάω, και θα αθληθώ, και άλλα πολλά.

Θεωρείς ότι τα μουσικά προγράμματα στις πίστες χρειάζονται μια ανανέωση; Ήταν αυτός ένας λόγος που σε ώθησε να σχεδιάσεις αυτό το θέαμα;
Συνηθίζω να λέω πως το παρελθόν σε φέρνει στο παρόν. Αν περιμένεις ν’ ακούσεις από μένα ότι χαράζω μια διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν και με τις πίστες, θα σε απογοητεύσω. Διαθέτουμε με την ομάδα μου μεγάλη πείρα, καθώς τόσα χρόνια σε κάθε project προσθέταμε, αφαιρούσαμε… O πειραματισμός, το πείραγμα υπάρχει στο DNA μου – και μας βοηθάει να μη βαριόμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Τώρα θα το κάνουμε πιο ολοκληρωμένα, με μια σαφή σκηνοθετική γραμμή, στην οποία θα ενταχθώ, θα χορέψω, θα κινηθώ αλλιώς.

Το μαγαζί θα ονομάζεται «Σημείο G». Γιατί;
«Σημείο G» για την απόλυτη ηδονή αλλά και για το αρχικό του ονόματός μου. Τόσο απλό. Αν θέλεις να προχωρήσουμε σε άλλες αναλύσεις, το λογότυπο για παράδειγμα, σχηματίζεται με πέντε γραμμές που εκπροσωπούν τις πέντε αισθήσεις. Εκεί θέλουμε να γίνει το παιχνίδι του show, σ’ αυτό θα επικεντρωθούμε.
Πέρα από όσα λες ότι «Δεν γουστάρεις» στο νέο σου τραγούδι μέσα από τους στίχους της Ελένης Γιαννατσούλια, ποια πράγματα δεν γουστάρεις;
Στο τραγούδι λέω ότι δεν γουστάρω τα παραμύθια. Τα παραμύθια που λέγονται για να ξεγελάσουν, να κοροϊδέψουν. Δεν γουστάρω το ψέμα. Από εκεί και πέρα, έχω θέμα με την ηλιθιότητα, τις εύκολες και ρηχές απόψεις επί παντός επιστητού, την ασχήμια, την αγένεια. Ας κάνουμε κάτι όλοι μας σε μια κατεύθυνση καθημερινού πολιτισμού, αντί να χρεώνουμε συνεχώς ευθύνες στους γύρω μας.

Το «Δεν γουστάρω» το έχει γράψει ο Γιώργος Σαμπάνης. Ποιους συνθέτες και στιχουργούς ξεχωρίζεις; Ποιο είναι το πιο τρελό σου όνειρο για συνεργασία;
Ο Γιώργος είναι ένας εξαιρετικός συνθέτης και η Ελένη Γιαννατσούλια μια καταπληκτική στιχουργός. Κατορθώνουν και οι δύο να με εκφράζουν μοναδικά. Δεν ξεχνώ φυσικά τους πολλούς δημιουργούς με τους οποίους έχω συνεργαστεί και ανά εποχές με έχουν εκφράσει με τον ίδιο μοναδικό τρόπο. Πολλά τρελά όνειρα υπάρχουν μέσα μου για συνεργασίες, όχι μόνο από το χώρο του τραγουδιού, αλλά και της υποκριτικής, του θεάτρου, του κινηματογράφου.


Διακρίνεις στην ελληνική μουσική κάποια νέα ονόματα που πρόκειται να μας απασχολήσουν;
Θα ξεχωρίσουν και ήδη ξεχωρίζουν οι δημιουργοί που γράφουν αληθινά τραγούδια, που επικοινωνούν με ένα γνήσιο συναίσθημα. Οι κατασκευές και τα κατά παραγγελία άσματα δεν μακροημερεύουν.

Ποια στιγμή σε σημάδεψε την προηγούμενη εικοσαετία;
Πολλές, όταν όμως περνά ο χρόνος και βρίσκεσαι σε μια λογική απόσταση απ’ αυτές, το κάθε γεγονός αποκτά τελικά την κανονική του διάσταση.

Όταν κοιτάς πίσω στα είκοσι αυτά χρόνια, πού αποδίδεις την επιτυχία;
Δεν πιστεύω στην τύχη. Υποστηρίζω ότι εν πολλοίς την τύχη μας τη χτίζουμε οι ίδιοι. Μέσα από δουλειά, καθαρή σκέψη, με τους ανθρώπους που θα επιλέξουμε να συναντήσουμε, εκείνους που θα κρατήσουμε στη ζωή μας αλλά και τους άλλους που για κάποιο λόγο θα απορρίψουμε. Ιδιαίτερα σημαντική για μένα είναι η πίστη, η πίστη μου στην ανώτερη δύναμη. Πρόκειται για κάτι αυστηρά προσωπικό.

Τι σε προβληματίζει στην περίεργη και δύσκολη περίοδο που ζούμε;
Με προβληματίζει τι φταίει και ως χώρα και λαός πάμε πίσω, ενώ άλλοι λαοί με τις ίδιες δυσκολίες μ’ εμάς καταφέρνουν να τις ξεπερνούν και να προοδεύουν. Μας λείπει ένα συλλογικό όραμα. Κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και αποδίδουμε όλα τα αρνητικά και το φταίξιμο στους άλλους. Ανακαλύπτουμε συνωμοσίες και κυνηγάμε φαντάσματα. Πιστεύω πως η έλλειψη παιδείας μάς έχει φέρει σ’ αυτό το χάλι. Βιώνουμε μια συνεχή παρακμή. Για να βγούμε απ’ αυτό το τέλμα, εκτός από την αυτοκριτική που πρέπει να κάνουμε, χρειάζεται να δουλέψουμε όλοι μαζί, να σκεφτούμε την προκοπή του τόπου και μετά την ατομική μας. Να υπάρξει ανάπτυξη για να δοθούν ευκαιρίες σε νέα μυαλά που έχουν ιδέες, αλλά δυστυχώς ο τόπος τους σπρώχνει στην αποδημία.

Μπορείς να θυμηθείς χωρίς να το τσεκάρεις ποια φωτογραφία σου έχει πάρει τα περισσότερα λάικ στο Instagram;
Α, αυτό έχει πολλή πλάκα! Είναι το βιντεάκι με τις… κοτούλες. Μ’ αρέσει να αυτοσαρκάζομαι. Το χιούμορ είναι μέρος της καθημερινότητάς μου.

Credits φωτογράφισης:
Makeup: Γιάννης Μαρκετάκης
Hair styling: Αλέξανδρος Μπαλαμπάνης
Styling: Al Giga
Photo credits: Έφη Γούση
Βοηθός Φωτογράφου: Αντώνης Κατρακάζης
Costume Designer: Βασίλης Μπαρμπαρίγος
athinorama.gr