«Ενέδρα θανάτου» και «οργανωμένη επιχείρηση από εκπαιδευμένα μέλη» χαρακτήρισε ο Παναγιώτης Γκούτης την επίθεση χρυσαυγιτών σε μέλη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα το 2013, κατά την κατάθεσή του στη δίκη της Χρυσής Αυγής στον Κορυδαλλό. Από το βήμα του μάρτυρα, ο κ. Γκούτης, ελασματουργός στη Ζώνη και μέλος του Συνδικάτου Μετάλλου, διαπίστωσε με θλίψη ότι «ο Παύλος Φύσσας δεν είχε την ίδια τύχη με εμάς», περιγράφοντας με λεπτομέρειες τον τρόπο της «λυσσαλέας», «με ανθρωποκτόνο δόλο» επίθεσης, που λίγο έλειψε να έχει νεκρό.
«Είμαστε και εμείς έμπειροι και προσπαθήσαμε να αμυνθούμε. Αν δεν είχαμε προβάλει αυτήν την αντίσταση, το ξαναλέω, θα είχαμε νεκρούς» σημείωσε χαρακτηριστικά. Ο κ. Γκούτης στηλίτευσε τον ρόλο της Αστυνομίας που παρέμεινε αμέτοχη κατά το συμβάν -ούτε τα νούμερα των πινακίδων από τα οχήματα των δραστών δεν πήρε, όπως είπε-, ενώ μίλησε με βεβαιότητα για την ενημέρωση που είχε η ηγεσία της Χρυσής Αυγής περί το χτύπημα.
«Ήταν πέρα και πάνω από τον Γιάννη Λαγό η επίθεση» εκτίμησε. «Δεν θα μπορούσε να σηκώσει μόνος του αυτό το βάρος. Δεν μπορεί μία ναζιστική οργάνωση να κάνει κάτι χωρίς την έγκριση του αρχηγού. Ήταν προϊόν σχεδιασμού πάνω από τον Λαγό. Λίγες μέρες μετά, στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής έγραφαν 'άγνωστοι χτύπησαν αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ. Δεν θα στενοχωρηθούμε που ματαιώθηκε η αφισοκόλληση'. Έτσι καλύπτουν τα παιδιά με τα μαύρα».
Ο κ. Γκούτης επικαλέστηκε μάλιστα δηλώσεις του Ηλία Παναγιώταρου και του Γιάννη Λαγού, για να θεμελιώσει την πεποίθησή του: «Ο Παναγιώταρος είπε ότι "τα καράβια θα ξανάρθουν, το απόστημα του ΚΚΕ θα σπάσει", έχω δει σχετικό βίντεο. Και ο Λαγός το ίδιο».
«Είμαστε εμπόδιο στη Ζώνη»
Εξηγώντας στο δικαστήριο το κίνητρο της επίθεσης, το «μένος της Χρυσής Αυγής», ανέφερε σχετικά με το συνδικάτο: «Είμαστε εμπόδιο στη Ζώνη επειδή ζητάμε μέτρα ασφαλείας και υγιεινής. Έχουν προβλήματα με εμάς οι εργολάβοι, ήθελαν να μας καταργήσουν διότι πιέζαμε να μη γίνει κρεματόριο η Ζώνη».
Κατέθεσε επίσης ότι η Χρυσή Αυγή πριν από την επίθεση είχε στήσει «βιομηχανία μηνύσεων» σε βάρος του Συνδικάτου «για να μας εξοντώσουν οικονομικά. Έχουμε αθωωθεί δεκάδες φορές. Είμαστε κομμουνιστές και αυτοί φασίστες. Εμείς έχουμε στις εκλογές στη Ζώνη 80%. Είμαστε εμπόδιο στα σχέδιά τους».
Ο ίδιος δεν δίστασε να κάνει σαφές και το ιδεολογικοπολιτικό χάσμα ανάμεσά τους: «Ιστορικά, οι φασιστικές οργανώσεις ήταν πάντα με τους εργοδότες» είπε, σημειώνοντας ότι οι χρυσαυγίτες ουδέποτε πήραν θέση υπέρ των εργαζομένων· «όλα όσα ήταν για φοροαπαλλαγές των εργοδοτών τα ψήφιζαν με τα δύο χέρια».
Αναλυτικότερα, ο μάρτυς είπε, απαντώντας στις ερωτήσεις της προέδρου κυρίας Μαρίας Λεπενιώτη:
Πρόεδρος: Και πώς βγήκαν; (σ.σ.: τη στιγμή της περικύκλωσης των μελών του ΠΑΜΕ από χρυσαυγίτες.)
Μάρτυς: Σαν γάτες. Δεν ακουγόταν τίποτε. Απλά εμφανίστηκαν και ακούστηκε μια φωνή, «πού είναι ο Πουλικόγιαννης;». Είχαν καταλάβει όλο το οδόστρωμα. Ήμασταν 17 εμείς, 50 αυτοί, βρίσκονταν στον δρόμο και μας είχαν σε κλοιό. Ήταν πολύ κοντά μας, τους βλέπαμε πολύ καλά. Ήταν σε τρεις σειρές. Μπροστά οι ροπαλοφόροι, από πίσω αυτοί με τα αυτοσχέδια κοντάρια, και από πίσω τους οι πιτσιρικάδες, οι οποίοι μόλις έλαβαν τη διαταγή, μας πέταξαν 3-4 μεγάλες πέτρες. (Λίγο αργότερα, ο ίδιος πρόσθεσε ότι αναγνώρισε ένα από αυτά τα αυτοσχέδια κοντάρια, εύρημα των αρχών στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα.)
Πρόεδρος: Ακούστηκε λοιπόν η φωνή «πού είναι ο Πουλικόγιαννης;». Και;
Μάρτυς: Βγήκαν οι Πανταζής και Χατζηδάκης, μας είπαν είμαστε «εγώ ο Πανταζής», «εγώ ο Χατζηδάκης», μας δήλωσαν την κομματική τους ταυτότητα, και μας είπαν «να εξαφανιστείτε από εδώ, εδώ κάνει κουμάντο η Χρυσή Αυγή».
Πρόεδρος: Από πού καταλάβατε ότι ήταν της Χρυσής Αυγής;
Μάρτυς: Είχαν όλοι μαύρα ρούχα, μαίανδρους κ.λπ. Προέκυπτε, φαινόταν από τα ρούχα τους, από τα σύμβολα που είχαν στις μπλούζες τους.
Ο κ. Γκούτης χαρακτήρισε «τάγμα εφόδου-θανάτου» την ομάδα των περίπου 50 μελών της Χρυσής Αυγής που τους επιτέθηκε στο Πέραμα, ενώ τόνισε ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι σύντροφοί του πρόλαβαν να αμυνθούν, να προστατευθούν, πέφτοντας ο ένας πάνω στον άλλον. Λίγες ημέρες μετά, άλλωστε, «ο Παύλος Φύσσας, που και σε αυτόν επιτέθηκαν τάγματα εφόδου, δεν είχε την ίδια τύχη με εμάς».
Πρόεδρος: Είπαν τη λέξη «φύγετε»;
Μάρτυς: Ήθελαν να εξαφανιστούμε, σύμφωνα και με τις δηλώσεις Λαγού.
Πρόεδρος: Θα μας πείτε μετά για τον Λαγό. Πόσο διήρκεσε το συμβάν;
Μάρτυς: Όχι πάνω από πέντε λεπτά. Ακούστηκε από κάπου μια γυναικεία φωνή ότι έχει κληθεί η Αστυνομία. Τότε χωρίστηκαν στα δύο, σε δύο τάγματα, και έφυγαν.
Πρόεδρος: Αν είχαν σκοπό να σκοτώσουν, καθώς λέτε, γιατί έφυγαν προτού το καταφέρουν; Είχε τόση σημασία ο χρόνος;
Μάρτυς: Η Αστυνομία υπήρχε στον χώρο, στα 50-60 μέτρα. Δεν έκανε τίποτε. Απλά κοιτούσαν· από την ώρα που ήσαν παρατεταγμένοι οι χρυσαυγίτες. Δεν φοβήθηκαν την Αστυνομία, απλά και το ακαταδίωκτο έχει τα όριά του, δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν την επιχείρηση για παραπάνω. Είμαστε και εμείς έμπειροι και προσπαθήσαμε να αμυνθούμε. Αν δεν είχαμε προβάλει αυτή την αντίσταση, επειδή τα χτυπήματά τους σημάδευαν κεφάλι, θα είχαμε νεκρούς, το ξαναλέω.
Πρόεδρος: Γιατί έφυγαν προτού ολοκληρώσουν, είναι το ερώτημα. Ήθελαν απλά να εκφοβίσουν;
Μάρτυς: Όχι. Αν ήθελαν να εκφοβίσουν, θα στόχευαν κάτω, όχι στο κεφάλι. Ήταν χρονομετρημένος ο χρόνος, τα είχαν προβαρισμένα αυτά, ήταν εκπαιδευμένοι, έφυγαν μόλις πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος.
[…]
Μάρτυς: […] Ο Πουλικόγιαννης ήταν καταματωμένος, τα ρούχα μου που τον βοηθούσα ήταν κόκκινα. Πρέπει να υπάρχουν αυτά στη δικογραφία. Λέμε στους ΔΙΑδες μετά, γιατί δεν κάνατε κάτι, πήγα να μαλώσω μαζί τους. Και μας λένε «και τι να κάνουμε, να βγάλουμε πιστόλι να πυροβολήσουμε;». Θα μπορούσαν, έστω, να είχαν πάρει πινακίδες των οχημάτων των δραστών. Δεν ήταν μόνο οι Χατζηδάκης, Πανταζής και Αντωνακόπουλος.
Ελευθερία Κόλλια