Ο Βύρωνας τιμά αύριο την Διδώ Σωτηρίου – Μουσική εκδήλωση

Πρόκειται για παράσταση παραδοσιακής μουσικής, αφιερωμένη στην Διδώ Σωτηρίου, με ελεύθερη είσοδο, που συνδιοργανώνουν ο Σύνδεσμος «Μπάιρον» για τον Φιλελληνισμό και τον Πολιτισμό και η τοπική Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής «Εν Ωδαίς», με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Βύρωνα.
Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε εχθές 16 Νοεμβρίου, με συνέντευξη τύπου στο Δημαρχείο Βύρωνα από τους Γιώργο Ντόβολο και Πάνο Τριγάζη, συνεπικουρούμενους από την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Παιδείας και Νέας Γενιάς του Βύρωνα Ελένη Βασιλοπούλου, τον τελετάρχη της εκδήλωσης ηθοποιό Δημήτρη Παπαγιάννη, το δάσκαλο χορού από την Καισαριανή Χάρη Μπακόπουλο και δύο εκ των ερμηνευτριών την Άντζυ Παγουλάτου και Αλεξάνδρα Μοροσίδου.

Βασικοί ερμηνευτές τραγουδιών θα είναι το ζεύγος Νίκος και Γιασεμή Σαραγούδα, καθώς και ο Γιώργος Ντόβολος, διευθυντής της Σχολής «Εν Ωδαίς».
Όλοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν στη σημασία υπεράσπισης και προβολής της λαϊκής μουσικής παράδοσης, ευχαριστώντας και την ΕΡΤ για την υποστήριξη της στην παράσταση.
Τέλος, επισημάνθηκε ως άκρως συμβολικό το γεγονός σύμπτωσης της εκδήλωσης με την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού, σε μια περίοδο που στην Ελλάδα και διεθνώς έχει σημάνει συναγερμός για την προστασία των προσφυγόπουλων ιδιαίτερα των ασυνόδευτων.

H Διδώ Σωτηρίου (1909-2004), το γένος Παππά, γεννήθηκε στο Aϊδίνι της Mικράς Ασίας το 1909. Με τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, κατέφυγε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές της, σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και στο Παρίσι. Το 1933 παντρεύτηκε τον φωτισμένο εκπαιδευτικό Πλάτωνα Σωτηρίου.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 εντάχθηκε στις γραμμές του Αριστερού κινήματος του οποίου υπήρξε δραστήριο μέλος. Στην Κατοχή, έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και, στα μετεμφυλιακά χρόνια, βρέθηκε στη δίνη των γεγονότων όταν η αδελφή της, Έλλη Παππά, σύντροφος του Νίκου Mπελογιάννη, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο στην ιστορική δίκη του 1951. Δεν έφτασε στο εκτελεστικό απόσπασμα, γιατί η κυβέρνηση Πλαστήρα δε θέλησε να εκτελέσει μητέρα βρέφους και τελικά απελευθερώθηκε το 1963.
H Δ.Σ. δόθηκε με πάθος στη δημοσιογραφία, όπου διακρίθηκε με τη σειρά καθημερινών άρθρων για τη διεθνή επικαιρότητα, τις ζωντανές ανταποκρίσεις και τα ρεπορτάζ. Συνεργάστηκε αποκλειστικά με έντυπα της Αριστεράς – με τον Ριζοσπάστη έως το 1947 και την Κομμουνιστική Επιθεώρηση, και από το 1953 με την Αυγή και το περιοδικό Οι δρόμοι της ειρήνης.
Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε κατ’ αρχάς σποραδικά. Το πρώτο της μυθιστόρημα, Οι νεκροί περιμένουν, κυκλοφόρησε το 1959, για να ακολουθήσουν τα Ματωμένα Χώματα (1962), η Εντολή (1976) και το Kατεδαφιζόμεθα (1982). Έχει γράψει επίσης θεατρικά μονόπρακτα, μελέτες και βιβλία για εφήβους, καθώς και ιστορικά δοκίμια. H Μικρασιατική καταστροφή και η στρατηγική του ιμπεριαλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο (1975) και Τα πρώτα βήματα του Ψυχρού Πολέμου (2009). Το 2004 εκδόθηκε σειρά διηγημάτων της με τον τίτλο Τυχαίο Συναπάντημα και άλλες ιστορίες και το 2011 το μυθιστόρημά της Τα παιδιά του Σπάρτακου. Έχει βραβευθεί με το βραβείο Iπεκτσί (1985), το Κρατικό Ειδικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989), το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο της προσφοράς της (1990) και τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (1995).
Έφυγε από τη ζωή το 2004.

http://www.dogma.gr/