Ο «ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ» ΓΙΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟ!

Με τις ημερομηνίες για το κλείσιμο της αξιολόγησης να πιέζουν ασφυκτικά, τα περιθώρια ελιγμών για το Μαξίμου είναι ελάχιστα.
Τελευταίο χαρτί μοιάζει να είναι η «πολιτική διαπραγμάτευση», όμως αυτή η στρατηγική επιλογή είναι μάλλον ευσεβής πόθος. Ουδέποτε στο παρελθόν απέδωσε η πολιτική διαπραγμάτευση. Οποτε την επιχείρησαν οι Ελληνες πρωθυπουργοί (πρώτα ο Σαμαράς και αργότερα ο Τσίπρας), έπεσαν σε τοίχο! Ούτε μία φορά δεν έκαναν πίσω στις συγκεκριμένες απαιτήσεις τους οι δανειστές και κατάφεραν τελικά να περάσουν όλα τα παρανοϊκά μέτρα που ήθελαν.

Κάπως έτσι θα γίνει και τώρα, εκτός και αν αποφασίσει ο κ. Τσίπρας να ρίξει την τελευταία ζαριά της ηρωικής εξόδου μέσω εκλογών. Αυτό, δηλαδή, που δεν έκανε το βράδυ του δημοψηφίσματος. Τώρα, στριμωγμένος όσο ποτέ και με εμφανή δυσκολία να εμφανίσει ένα πειστικό αφήγημα, η προσφυγή στις κάλπες μοιάζει με βολική απόδραση. Προφανώς, δεν το έχει αποφασίσει ακόμη, γι’ αυτό προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, μήπως γίνει κανένα θαύμα ή βρεθεί ο από μηχανής θεός.

Οσοι είναι γύρω του όμως αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο και την ολοένα πιο ορατή προοπτική να εγκαταλείψουν την εξουσία. Ορισμένοι είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τις κυβερνητικές θέσεις για να σώσουν την υστεροφημία τους, άλλοι όμως (μάλλον οι περισσότεροι) δυσκολεύονται να φανταστούν τον εαυτό τους εκτός παιχνιδιού, ειδικά τώρα που ζουν το όνειρό τους.

Πιο εκνευρισμένος απ’ όλους είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο άνθρωπος-κλειδί στη διαχείριση των διαπραγματεύσεων. Εμφανώς πιεσμένος, τσακώθηκε ακόμη και με τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, ενώ χθες απάντησε κατά μέτωπο στον Κυριάκο Μητσοτάκη, γεγονός που ξένισε. Τον εκνευρισμό του πυροδοτούν και τα συνεχή δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, που περιγράφουν ως μαύρο το πολιτικό και το οικονομικό τοπίο των επόμενων ημερών. Ο κ. Τσακαλώτος μοιάζει να ψάχνει μια σανίδα σωτηρίας για να αλλάξει το κλίμα, όμως δεν τη βρίσκει πουθενά. Γι’ αυτό κατέληξε προφανώς στην ουτοπική λύση της πολιτικής διαπραγμάτευσης (δηλαδή των παρακαλετών, για να συνεννοούμαστε).

Τη Δευτέρα, όταν έγραψε το Bloomberg ότι ο κ. Τσακαλώτος έχει ομολογήσει στην επιστολή του προς τους δανειστές ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει μόλις το 1/3 των υποχρεώσεών της, αποκαλύφθηκε το αδιέξοδο (και η κυβερνητική ανεπάρκεια). Από εκείνη την ημέρα και μετά βάρυνε πολύ η ατμόσφαιρα για τον υπουργό Οικονομικών και το αποκορύφωμα ήταν η χθεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στις σχέσεις Τσακαλώτου - Τσίπρα». Οταν όμως μπαίνει ακόμη και ως διάψευση τέτοιο ζήτημα στον δημόσιο διάλογο, μάλλον κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο.

Ο κ. Τσακαλώτος είναι σαφώς πιο συγκροτημένος από τον εγωπαθή Βαρουφάκη. Δύσκολα θα ακολουθήσει τον δρόμο του και μάλλον θα μείνει μέχρι τέλους πιστός στον ΣΥΡΙΖΑ, με τις διαφοροποιήσεις του βέβαια για να έχει ευχαριστημένους (εν μέρει) και τους «53». Ως πότε, όμως, και με ποιον ορίζοντα; Πού ελπίζει στ’ αλήθεια ο Τσακαλώτος και κατ’ επέκταση το Μαξίμου; Αν αναγκαστούν να δεχτούν τα νέα επώδυνα μέτρα και τα ψηφίσουν, κινδυνεύουν, πρώτον, με «διαρροές» βουλευτών (ήδη οι πρώτοι υποψήφιοι αντάρτες εκδηλώθηκαν) και, δεύτερον, με ακόμη μεγαλύτερη δημοσκοπική κατάρρευση, που οδηγεί σταδιακά σε μονοψήφιο ποσοστό. Από την άλλη, αν τα τινάξουν όλα στον αέρα και προσφύγουν στον λαό, με ποια επιχειρήματα θα δώσουν την εκλογική μάχη;

Ολα αυτά συνθέτουν έναν γρίφο, που μοιάζει να μην έχει λύση, κάτι σαν τον γόρδιο δεσμό (του Μνημονίου). Δυστυχώς, όμως, για τη χώρα σε αυτή την ιστορία δεν υπάρχει Μεγαλέξανδρος.

Δημήτρης Ριζούλης

http://www.dimokratianews.gr/