«Αυτός που είναι πραγματικά καλός, δεν είναι ποτέ δυστυχής.» Κομφούκιος
ΑΡΘΡΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ 4:19:00 μ.μ.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Συνηθισμένη φράση σε συζητήσεις καθημερινά. –Αυτός είναι καλός άνθρωπος- ή –ο τάδε είναι κακός άνθρωπος. Και αλήθεια, τι θα πει καλός άνθρωπος? Γιατί ο Νίκος π.χ. είναι καλός ενώ ο Κώστας δεν είναι?
Ποτέ δεν μπόρεσα να δώσω έναν ορισμό που να τεκμηριώνει αυτά τα δύο κοσμητικά επίθετα που ορίζουν το χαρακτήρα κάποιων ανθρώπων και τους κατατάσσουν σε καλούς και σε κακούς. Καλός άνθρωπος χαρακτηρίζεται ο άνθρωπος που απέναντι στους άλλους είναι ευγενής, τρυφερός, ειλικρινής, διαλλακτικός, αληθινός, στοργικός, μεγαλόκαρδος, γενναιόδωρος, φιλικός, γλυκομίλητος, αισιόδοξος, υπεύθυνος, πάντα έτοιμος να βοηθήσει και να προσφέρει όποτε παραστεί ανάγκη? Και ο κακός? Αποκλείεται να είναι όλα τα παραπάνω.
Ο κακός είναι εγωπαθής, απότομος, αποποιείται των ευθυνών του, σκληρός, απότομος, αγενής, χειριστικός, επιθετικός, εχθρικός, απόμακρος, απαισιόδοξος, μίζερος, εριστικός, ψεύτης, αδιαπραγμάτευτος?
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω χαρακτηριστικά, μια χαρά μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να διαλέξουμε τον κατάλληλο φίλο, σύντροφο, συνάδελφο για να τον εντάξουμε στην παρέα μας. Εφόσον καλυπτόμαστε από τα καλά στοιχεία και μας κάνουν, άρα κατατάσσουμε τον εαυτό μας στους καλούς ανθρώπους. Σε αντίθετη περίπτωση, όλους τους κακούς, τους κάνουμε πέρα. Αναρωτιέμαι όμως, αν εμείς, είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε το δικό μας χαρακτήρα και στη συνέχεια να πάρουμε αποφάσεις για τον «κόσμο» που θα μας περιβάλει.
Είμαστε δηλαδή, άνθρωποι αρνητικοί, άνθρωποι που βλέπουμε μόνο την αρνητική πλευρά της ζωής χωρίς να κάνουμε την παραμικρή προσπάθεια να παραγκωνίσουμε την απαισιοδοξία μας, ή είμαστε θετικά άτομα, που η φωτεινότητα του εσωτερικού μας κόσμου έλκει τους άλλους? Αν δεν αγαπούμε και δε δεχόμαστε τον εαυτό μας, θα προσελκύσουμε σίγουρα απόρριψη από τους άλλους.
Αυτό δηλαδή, σημαίνει ότι οι άλλοι είναι κακοί? Αν εμείς δε σεβόμαστε τον εαυτό μας και νομίζουμε ότι είμαστε συνέχεια θύματα της αδικίας οι άλλοι που δε μας δέχονται, είναι κακοί? Και αν πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι αναξιόπιστοι, μήπως έτσι έλκουμε αυτή την όψη των άλλων, δηλαδή ότι είναι αναξιόπιστοι και κακόπιστοι απέναντί μας? Θέλω να καταλήξω πως ότι είμαστε, αυτό έλκουμε.
Αν δε γνωριζόμαστε με τον εαυτό μας, πώς θα καταλήξουμε και θα εκφέρουμε άποψη για τους άλλους ανθρώπους? Πώς θα τους αποδεχτούμε ή θα τους απορρίψουμε? Κάθε άνθρωπος έχει θετικές και αρνητικέ όψεις. Δεν είναι όμως αυτές που με θα τον ονομάσουν ΚΑΛΟ ή ΚΑΚΟ. Ο φόβος, αποτελεί παράγοντα θα έλεγα πολύ ισχυρό και ερεθιστικό ως προς τη συμπεριφορά μας καθώς οξύνει τον δικό τους. Ο θυμός μας επίσης μπορεί να διεγείρει το δικό τους θυμό. Από την άλλη πλευρά όμως, εάν είμαστε ήρεμοι, ηρεμούν και οι τριγύρω μας.
Όταν νιώθουμε σίγουροι και ασφαλείς, βλέπουμε με άλλα μάτια και τους άλλους. Η υπομονή επίσης, από τους «σοφότερους» δασκάλους» μας. Ομολογώ, ότι δεν κατέχω αυτή την αρετή. Και σίγουρα πολλοί και από εσάς. Δεν προσπαθούμε και αρνούμαστε συνειδητά να δεχτούμε τις ατέλειες του χαρακτήρα μας καταφεύγοντας στην εύκολη λύση: Την κριτική. Κρίνουμε, καταδικάζουμε, κατατάσσουμε. Μα η ζωή, ένας καθρέπτης είναι.
Βλέπουμε εμάς πολλές φορές μέσα από τους άλλους. Βλέπουμε πάντα τα καλά, ενώ τα άσχημά μας, τα παραβλέπουμε. Εκνευριζόμαστε όταν κάποιος μας κατηγορεί ή μας κρίνει, ενώ κάνουμε το ίδιο ακριβώς και εμείς. Είναι κακός λοιπόν αυτός? Και εμείς καλοί? Άρα, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη, δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι με όμορφα και άσχημα χαρακτηριστικά, τα οποία οπωσδήποτε ζουν μέσα μας.
Ο καθένας από εμάς, είναι υπεύθυνος για την δική του πραγματικότητα και κατά συνέπεια και για την πραγματικότητα του άλλου. Παύουμε να αμφιβάλουμε για τον εαυτό μας, χαρίζοντας του ευκαιρίες. Συνεπώς, η δική μας αλλαγή, είναι το κλειδί για την ωρίμανσή μας και για τις επιλογές των δικών μας ανθρώπων.
Κατά τον Κομφούκιο…… «Αυτός που είναι πραγματικά καλός, δεν είναι ποτέ δυστυχής.»
Σοφία Ασλαματζίδου
http://psixologikosfaros.gr/
on 4:19:00 μ.μ..
Filed under
