The encounter, του Simon McBurney στη Στέγη
5:56:00 μ.μ.
Ανήσυχος ερευνητής της θεατρικής αφήγησης, της νέας τεχνολογίας και της οπτικοακουστικής φόρμας, ιδρυτής της θρυλικής ομάδας Complicite, που από το 1983 ορίζει και επαναπροσδιορίζει τη σύγχρονη διεθνήσκηνή , ο δραματουργός, σκηνοθέτης και ηθοποιός Σάιμον Μακ Μπέρνυέρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, για 3 παραστάσεις, στις 1, 2 & 3 Απριλίου, στην Κεντρική Σκηνή τηςΣτέγης του Ιδρύματος Ωνάση, με το The Encounter.
Είστε έτοιμοι για μια «πρωτάκουστη» συναισθητική εμπειρία που μας προκαλεί να συναντηθούμε, όπως ποτέ άλλοτε, με τη φύση, το χρόνο, τη μνήμη, τον πολιτισμό – άρα και με τον ίδιο τον εαυτό μας;
Μια «εξωτική» εμπειρία προηγμένης τεχνολογίας μάς διακτινίζει στα τροπικά δάση του Αμαζονίου και του υποσυνείδητου. Ξεναγός μας ο Σάιμον Μακ Μπέρνυ αυτοπροσώπως!
Το The Encounter, ένα σόλο ρεσιτάλ του Μακ Μπέρνυ, είναι η πιο πρόσφατη παράσταση της ομάδας Complicite, που αποτελεί συμπαραγωγή της ομάδας με το Διεθνές Φεστιβάλ Εδιμβούργου, τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και τα θέατρα Barbican (Λονδίνο), Schaubühne (Βερολίνο), Théâtre Vidy-Lausanne (Λωζάννη) και Warwick Arts Centre (Κόβεντρυ).
Όλα ξεκίνησαν από ένα βιβλίο που διάβασε ο Μακ Μπέρνυ πριν από είκοσι χρόνια και το οποίο δεν ξέχασε ποτέ: το Amazon Beaming του Ρουμάνου συγγραφέα Petru Popescu, που περιγράφει την αληθινή ιστορία του φωτορεπόρτερ του περιοδικού National Geographic, Loren McIntyre. Σε μια αποστολή, το 1969, ο Μακ Ιντάυρ χάθηκε στα τροπικά δάση μεταξύ Περού και Βραζιλίας, καθώς αναζητούσε τη μυθική κοίτη του Αμαζονίου. Διασώθηκε από τους ιθαγενείς μιας άγνωστης φυλής και μυήθηκε, μέσω των τελετουργιών τους, σε μια πρωτόγνωρη εμπειρία διεύρυνσης της συνείδησης.
Μια ανάλογη εμπειρία μάς υπόσχεται ο Μακ Μπέρνυ. Το μόνο που μας ζητά είναι να φορέσουμε ακουστικά, σε μια παιγνιώδη τελετουργία που ανήκει σαφώς στον 21ο αιώνα! Και αυτό διότι ο διακεκριμένος sound-designer Gareth Fry (Ολυμπιακοί Αγώνες Λονδίνου), αξιοποιώντας την προηγμένη αμφιωτική τεχνολογία (binaural technology), δημιουργεί μια 3D-audio συνθήκη ακρόασης του ηχοτοπίου του αρχέγονου –και σήμερα απειλούμενου– οικοσυστήματος του Αμαζονίου, σαν να βρισκόμασταν εκεί, στον πνεύμονα του πλανήτη Γη.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία & Ερμηνεία: Simon McBurney
Σκηνογραφία: Michael Levine
Σχεδιασμός Ήχου: Gareth Fry, Pete Malkin
Σχεδιασμός Φωτισμών: Paul Anderson
Προβολές: Will Duke
Συν-σκηνοθεσία: Kirsty Housley
Βοηθός σκηνοθέτη: Jemima James
Εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα Amazon Beaming του Petru Popescu
Συμπαραγωγή: Barbican (Λονδίνο), Edinburgh International Festival, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Schaubühne Berlin, Théâtre Vidy-Lausanne και Warwick Arts Centre
Διάρκεια παράστασης: 2 ώρες (χωρίς διάλειμμα)
Κατάλληλο για θεατές 12+ με συνοδεία ενήλικα.
Διαβάστε περισσότερα
Στην ερώτηση «ποιοι είναι οι Complicite;», η Luyn Gardner, κριτικός θεάτρου της εφημερίδας Guardian, απάντησε ως εξής: «Ο λόγος για τον οποίο πηγαίνω θέατρο».
Η θεατρική ομάδα Complicite ιδρύθηκε το 1983 από τον Σάιμον Μακ Μπέρνυ, ο οποίος είναι ο σημερινός καλλιτεχνικός διευθυντής της, την Annabel Arden και τον Marcello Magni. Η ομάδα έχει περιοδεύσει σε ολόκληρο τον κόσμο και έχει αποσπάσει περισσότερα από πενήντα μεγάλα θεατρικά βραβεία . Με αφετηρία τις αρχές του Γάλλου ηθοποιού, μίμου και θεατράνθρωπου Jacques Lecoq, η ομάδα παρουσίασε διεθνώς έναν εντελώς δικό της τρόπο νοηματοδότησης των όρων devised theatre (θέατρο της επινόησης) και physical theatre (σωματικό θέατρο).
Κάνοντας πράξη το όνομά τους (complicité στα γαλλικά σημαίνει «συνενοχή»), οι ηθοποιοί της ομάδας επιδιώκουν πάντα κάποιου είδους «συνωμοσία» με το κοινό, ενεργοποιώντας με διαδραστικό τρόπο τις αισθήσεις ή/και τις αναμνήσεις του. Στο The Encounter μάς ζητούν να φορέσουμε ακουστικά (ακοή), ενώ στο Mnemonic μάς είχαν ζητήσει να αγγίξουμε ένα φύλλο (αφή).
«Μπορείτε να μας βοηθήσετε;» ρωτούν τους «φίλους» τους στο Facebook οι Complicite, ζητώντας σε όποιον επιθυμεί να τους στείλει άχρηστα κεραμικά είδη (μπωλ, πιάτα κ.λπ.), προκειμένου να τα συνθλίψουν για τις ανάγκες του The Encounter.
2.475 θεατρόφιλοι από όλη την Ελλάδα βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο του 2002 για να παρακολουθήσουν την παρθενική εμφάνιση στη χώρα μας των Complicite, που ήταν προσκεκλημένοι του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος με την εμβληματική παραγωγή τους, Mnemonic (Βασιλικό Θέατρο, 31 Οκτωβρίου και 1 & 2 Νοεμβρίου 2002).
Μούσα του Σάιμον Μακ Μπέρνυ είναι η ελληνικής καταγωγής και διεθνούς φήμης ηθοποιός Kathryn Hunter (ψευδώνυμο της Αικατερίνης Χατζηπατέρα), η οποία είναι η σύντροφος του συνιδρυτή των Complicite, Μαρτσέλο Μάνι.
Η ηθοποιός Emma Thompson είναι η καλύτερη φίλη του Μακ Μπέρνυ από τα εφηβικά του χρόνια.
Στη λίστα της βρετανικής εφημερίδας Telegraph με τους «100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους του βρετανικού πολιτισμού», o Σάιμον Μακ Μπέρνυ φιγουράρει στην 31η θέση.
Ο Μακ Μπέρνυ έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός σε πολλές χολλυγουντιανές ταινίες: Kafka (Κάφκα, 1991), The Manchurian Candidate (Ο Άνθρωπος της Μαντζουρίας, 2004), The Last King of Scotland (Ο τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας, 2006), Friends with Money (Οι πλούσιες κολλητές μου, 2006), Golden Compass (Το Αστέρι του Βοριά, 2007), Body of Lies (Η πλεκτάνη, 2008), The Duchess (Η Δούκισσα, 2008), Robin Hood (2010), Tinker Tailor Soldier Spy (Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι, 2011), The Theory of Everything (Η Θεωρία των Πάντων, 2014), Magic in the Moonlight (Μαγεία στο σεληνόφως, 2014) και Mission Impossible – Rogue Nation (Επικίνδυνη Αποστολή: Μυστικό Έθνος, 2015).
Ο Μακ Μπέρνυ έχει συμμετάσχει σε επεισόδια των τηλεοπτικών σειρών Οι Βοργίες και Utopia («Το Δίκτυο»).
Ο Μακ Μπέρνυ κάνει τη φωνή του ξωτικού Κράτσερ στην έβδομη ταινία και το αντίστοιχο videogame με πρωταγωνιστή τον Χάρυ Πόττερ (Ο Χάρυ Πόττερ και οι Κλήροι του Θανάτου, 2010).
Ένας Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης που έχει συνεργαστεί εκτενώς με τους Complicite είναι ο Κώστας Φιλίππογλου.
Ο Λόρεν Μακ Ιντάυρ (1917-2003) υπήρξε αξιωματικός του Αμερικανικού Ναυτικού και στη συνέχεια αποφάσισε να ακολουθήσει σπουδές εθνολογίας και νοτιαμερικάνικου πολιτισμού. Έγινε γνωστός ως ένας από τους σημαντικότερους φωτορεπόρτερ του National Geographic και άλλων εντύπων. Έγραψε αρκετά βιβλία, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν τα The Incredible Incas and Their Timeless Land (1975) και Amazonia (1991)· δεν έχει μεταφραστεί βιβλίο του στα ελληνικά. Ήταν ένας από τους συν-σεναριογράφους, συμπαραγωγούς και ερευνητές του ντοκυμανταίρ της IMAX, Amazon (1997).
Από το 1935 έως το 1983 ο Μακ Ιντάυρ ταξίδευε διαρκώς από τις ΗΠΑ στη Νότια Αμερική. Το 1971 ηγήθηκε αποστολής του περιοδικού National Geographic με σκοπό τον εντοπισμό της «πηγής» του Αμαζονίου. Το όνομά του καταγράφηκε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες για την ανακάλυψη της λίμνης που πήρε το όνομά του (Laguna McIntyre) στις Περουβιανές Άνδεις, από την οποία αρχικά θεωρήθηκε πως πήγαζε ο Αμαζόνιος. Μεταγενέστερες έρευνες απέδειξαν πως δεν ήταν η σωστή κοίτη. Ας σημειωθεί πως ο τόπος προέλευσης του Αμαζονίου αναζητείται από το 17ο αιώνα.
Ο Μακ Ιντάυρ και η οικογένειά του είχαν για 31 χρόνια ως κατοικίδιο τον Chi Chi, έναν πίθηκο καπουτσίνο (Cebus capucinus).
Περίπου 100 απομονωμένες φυλές θεωρείται πως ζουν σήμερα στα τροπικά δάση του Αμαζονίου.
Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Τσαουσέσκου, ο Ρουμάνος συγγραφέας Πέτρου Ποπέσκου (γενν. 1944) διέφυγε στις ΗΠΑ, όπου έγινε διάσημος συγγραφέας best-seller μυθιστορημάτων και σεναρίων. Ήταν ένας από τους τρεις συν-σεναριογράφους του αλληγορικού οικολογικού θρίλερ The Last Wave (Black Rain στις ΗΠΑ, ελλ. Το τελευταίο κύμα, 1977) του Peter Weir, με τον Richard Chamberlain στο ρόλο ενός δικηγόρου στην Αυστραλία, ο οποίος αναλαμβάνει την υπεράσπιση πέντε Αβοριγίνων, κατηγορούμενων για τη δολοφονία ενός ομοφύλου τους. Αλλόκοτα καιρικά φαινόμενα αρχίζουν να συμβαίνουν, θυμίζοντας μια παλιά προφητεία που μιλούσε για ένα «Δεύτερο Κύμα», που θα ήταν ο νέος Αρμαγεδδών.
Ο Γκάρεθ Φράυ, υπεύθυνος για τον ηχητικό σχεδιασμό στο The Encounter, είναι ο πολυβραβευμένος sound designer της τελετής των Ολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο και συνεργάτης σημαντικών θεατρικών δημιουργών και θιάσων της Μεγάλης Βρετανίας, όπως της Katie Mitchell, των DV8 και του Old Vic Theatre.
Τα αμφιωτικά κύματα, ή αλλιώς δίωτα (αγγλ. binaural beats), ανακαλύφθηκαν το 1839 από έναν Γερμανό ερευνητή, τον Heinrich Wilhelm Dove. Η αίσθηση της ακρόασης αμφιωτικών κυμάτων συμβαίνει όταν δύο συναφείς ήχοι, σχεδόν παρόμοιων συχνοτήτων (κάτω από 1500 Hz), παρουσιάζονται από ένας σε κάθε αυτί, έτσι ώστε ο εγκέφαλος να ανιχνεύσει τις διαφορές φάσης μεταξύ αυτών των ήχων. Με τη χρήση στερεοφωνικών ακουστικών, ο εγκέφαλος ενοποιεί τα δύο σήματα, δημιουργώντας την αίσθηση ενός τρίτου ήχου, ο οποίος ονομάζεται αμφιωτικό κύμα. Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός ερευνών αναφέρει ευεργετικές αλλαγές στην εγκεφαλική λειτουργία, οι οποίες σχετίζονται με τους ρυθμούς αμφιωτικών κυμάτων (πηγή:http://www.anapolis.gr).
on 5:56:00 μ.μ..
Filed under
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0
