Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα συνεχίζει ναστοχοποιεί δημοσιογράφους όπως καμιά άλλη στη μεταπολίτευση. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. δεν είναι ούτε Βενεζουέλα ούτε Τουρκία. Η κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά και την όποια υπόληψη της αριστεράς...
Η κυβέρνηση προσπαθεί να ελέγξει τον τύπο ξεκινώντας από τα τηλεοπτικά κανάλια, κινούμενη εκτός των ορίων του Συντάγματος και υποθηκεύοντας έτσι σε σχέση με τις δημοκρατικές της ευαισθησίες, τη φήμη και το μέλλον της αριστεράς συνολικότερα. Και άλλοι ικανότεροι του κ. Τσίπρα προσπάθησαν να ελέγξουν τον τύπο και να αναδείξουν δικά τους φιλικά εκδοτικά και επιχειρηματικά τζάκια. Κορυφαίες περιπτώσεις τα σκάνδαλα Πόπωτα και Κοσκωτά. Αμφότεροι κατέληξαν στη φυλακή πριν εξαφανιστούν από το προσκήνιο.
Ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες φιλοδοξεί να καταστεί το μεγαλύτερο προσεχές διεθνές "ανέκδοτο". Οι υποψήφιοι θα εγκλειστούν για ώρες ή για μέρες ανάλογα με τη διάρκεια της διαδικασίας και θα παρακολουθούνται από κάμερες...
Αυτό υποτίθεται γίνεται προκειμένου να εξασφαλιστεί η διαφάνεια των διαδικασιών. Αν ο λαϊκισμός είναι η απομίμηση της λαϊκότητας με στόχο την εξαπάτηση του λαού, αυτό είναι κραυγαλέα απομίμηση των διαδικασιών διαφάνειας με στόχο την καταφανή παραβίασή τους. 
Η αλήθεια είναι πως το τηλεοπτικό και εκδοτικό τοπίο γενικότερα χρειάζονται εξυγίανση. Αυτή όμως αφορά τον απογαλακτισμό του τύπου από τη διαπλοκή με την εκάστοτε κυβέρνηση και τα χρήματα με τα οποία αυτή τον επιδοτεί προκειμένου να συγκαλύπτει είτε τη διαφθορά της είτε την ανικανότητά της. Η συσχέτιση με ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα αφορά κυρίως τη διαπλοκή τους με δημόσιο χρήμα και κρατικές μονοπωλιακές ρυθμίσεις.
Η συνηθισμένη μέθοδος άσκησης επιρροής στον τύπο στην Ελλάδα ήταν  η ευρύτερη κρατική διαφημιστική δαπάνη και ο τραπεζικός δανεισμός, από ένα τραπεζικό σύστημα του οποίου οι περισσότερες δουλειές είχαν να κάνουν με το κράτος.
Κάθε κυβέρνηση προσπάθησε να ελέγξει ή έστω να ασκήσει επιρροή στον τύπο από τη Χούντα των συνταγματαρχών μέχρι τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Ο τρόπος με τον οποίο το επιχείρησαν ξεχώρισε τις δημοκρατικές κυβερνήσεις από τα καθεστώτα ανωμαλίας.
Όπως και στα περισσότερα ζητήματα στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα τρέφουν την αυταπάτη πως αν τρομοκρατήσουν τους δημοσιογράφους και "κλαδέψουν" τους εκδότες θα καταφέρουν να αποκρύψουν το μπάχαλο της διακυβέρνησης που ασκούν.
Δυστυχώς οι κακές επιλογές, οι αριστερίστικες εμμονές, η ανικανότητα, ο νεποτισμός, η συνέχιση των πελατειακών σχέσεων, η εξοντωτική φορολογία έχουν συνέπειες στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Κατά συνέπεια ο έλεγχος της εικόνας και της πεποίθησης για το τι συμβαίνει στην οικονομία μικρή σημασία θα έχει,  αφού οι πολίτες συνεχίζουν να βιώνουν μια όλο και δυσκολότερη κατάσταση και οι προσδοκίες για το μέλλον επιδεινώνονται αντί να βελτιωθούν.
Εκατό κανάλια να αποκτήσει η κυβέρνηση δεν μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα που έχουν σχέση με την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών στη ΔΕΗ, τα ασφαλιστικά ταμεία, την εφορία.
Η κυβέρνηση έκανε λάθος. Περίμενε πως με το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης το κλίμα στην οικονομία θα άλλαζε. Μέχρι στιγμής δεν παρατηρούνται τέτοια σημάδια στην οικονομία. Αντιθέτως, η επιδείνωση συνεχίζεται.
Αν υπήρχε οποιαδήποτε προσδοκία βελτίωσης της κατάστασης τους επόμενους έξι μήνες το χρηματιστήριο, ειδικότερα οι τραπεζικές μετοχές και οι τιμές των ομολόγων θα το προεξοφλούσαν. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν συμβαίνει.
Ο Γενικός Δείκτης ένα χρόνο μετά τις τελευταίες εκλογές βρίσκεται 40% χαμηλότερα από τα επίπεδα που βρισκόταν όταν προέκυψε η πρώτη κυβέρνηση του κ. Τσίπρα τον Φεβρουάριο του 2015.
Αντίστοιχα όταν η αγορά πίστευε πως υπήρχαν προοπτικές εξόδου από την κατάσταση χρεοκοπίας, ένα χρόνο μετά την ανάληψη από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ο Γ. Δ. βρισκόταν 134% υψηλότερα. Ήτοι, από τις 470 μονάδες στις 1.100 μονάδες.
Οι κυριότερες από τις μετοχές των συστημικών τραπεζών βρίσκονται από 40-70% χαμηλότερα από την τιμή στην οποία έγινε η τελευταία και καταστροφική για το δημόσιο συμφέρον ανακεφαλαιοποίηση.
Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στο καταστροφικό σενάριο για την οικονομία. Η κυβέρνηση δεν το αντιλαμβάνεται και έχει την ψευδαίσθηση πως με τον έλεγχο του τύπου θα καταφέρει να αντιστρέψει το κλίμα.
Ματαιοπονεί. Απλώς βαθαίνει το λάκκο που σκάβει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο... Σε λίγους μήνες το πολύ οι πρόωρες εκλογές θα μοιάζουν με το πιο ελκυστικό σενάριο ευθανασίας της.