Η «κατάρα του Μαξίμου» και ο ερασιτεχνισμός που περισσεύει

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ

Ο ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ

Toυ
Ιωάννη Ν. Φιλιππάκη

Ο «παντοδύναμος» υπουργός θα συνεχίσει να δέχεται στο γραφείο του τα κάθε λογής κουτσαβάκια;

Μας εντυπωσιάζει πραγματικά η δήλωση του υπερυπουργού Νίκου Παππά για την ανάγκη δημιουργίας ευρύτερων συμμαχιών. Εμείς είμαστε οι τελευταίοι που δεν θα λέγαμε «μπράβο» σε λύσεις που πραγματικά βοηθούν την πατρίδα μας. Αλλά είμαστε οι πρώτοι που καταγγέλλουμε τον καιροσκοπισμό και τον πολιτικό αμοραλισμό. Επί μήνες, ο υπουργός Επικρατείας δεν έκανε καμία κίνηση συνεννόησης. Αντιθέτως, δημιούργησε εμφανώς (και αφανώς) όλες αυτές τις προϋποθέσεις που οδήγησαν το τηλεοπτικό τοπίο, και κατ' επέκταση το τοπίο των ΜΜΕ, στο σημερινό δραματικό αδιέξοδο.

Ο συναγελασμός με τα πιο λούμπεν στοιχεία της δημοσιογραφίας (...), η κατά μέτωπον, αλλά και η υπόγεια επίθεση προς οποιονδήποτε δεν συμφωνούσε με τις επιθυμίες του και η εν γένει αυταρχική συμπεριφορά, του τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», σίγουρα δεν χαρακτηρίζουν νέους πολιτικούς που επιδιώκουν -υποτίθεται- «ευρύτερη συναίνεση». Και μπορεί η πρόταση για τον Βύρωνα Πολύδωρα να ήταν μια, καταρχάς, έξυπνη και σωστή πρωτοβουλία, αλλά η κίνηση αυτή πολλώ απέχει από τις βουλές του στενότερου συνεργάτη του πρωθυπουργού.

Γιατί είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η πρόταση για τον έντιμο Βύρωνα προήλθε από υγιείς δυνάμεις, που ακόμα μοχθούν, στα όρια του ρομαντισμού, για να καθαρίσει αυτός ο τόπος. Δεν γίνεται ο παντοδύναμος (;) υπουργός να ταυτίζεται με -κατά δήλωσίν τους- δημοσιογράφους μικρο-(από κάθε άποψη...)-εκβιαστές και πρακτορίσκους, να προωθεί στη νέα μιντιακή νομενκλατούρα κάθε λογής υποδίκους, ξεπλυματίες και άλλα «κουτσά» άλογα, και παράλληλα να αναζητεί σωσίβιο σε λύσεις, μέσα από τις οποίες ο πολυπαθής λαός θα διακρίνει έναν φάρο σύνεσης και συναίνεσης.

Δυστυχώς, η μέθη της εξουσίας και η «κατάρα του Μαξίμου», οι οποίες θολώνουν και αποκόπτουν από την πραγματικότητα κάθε ένοικό του, αφήνουν τα ίχνη τους ήδη και στο τραυματισμένο προφίλ του. Προφίλ ενός πολιτικού που μοιάζει να απομακρύνεται με ταχύτητα φωτός από τον συμπαθή και «καθαρό» νέο της εποχής του «παπαγάλου» της πλατείας Κουμουνδούρου και να τείνει να μετατραπεί σε παπαγάλο των χειρότερων «κέντρων» που έχει γνωρίσει η ταλαιπωρημένη Ελλάδα μας.

Είναι κρίμα, γιατί φαίνεται ότι και αυτή η προσπάθεια καθάρσεως δεν θα φτάσει στην ολοκλήρωσή της. «Οποιος νύχτα περπατά» είναι γνωστό σε όλους τι πατά... Ο κ. υπουργός θα πρέπει να σκεφτεί καλά πριν συνεχίσει να έχει ανοιχτές τις πόρτες του γραφείου του, όπου κι αν είναι αυτό, σε κάθε λογής κουτσαβάκια και να ανοίγει λάκκους για τους αντιπάλους του, χρησιμοποιώντας πρόθυμους «νεκροθάφτες», που εν τέλει θα σπρώξουν τον ίδιο μέσα σε αυτούς.

Και βέβαια, ο κ. πρωθυπουργός, που, όπως φαίνεται, θαυμάζει συντηρητικούς προκατόχους του, θα πρέπει να διδαχθεί από τα λάθη και τις αστοχίες τους και να μην παρασύρεται σε παρόμοιες επικίνδυνες ατραπούς. Και μπορεί η ζαλισμένη ακόμα αντιπολίτευση να κάνει καθετί προκειμένου να τον κρατά στη ζωή, αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει. Ουδείς εδοξάσθη αποφεύγοντας την πραγματικότητα και κάνοντας συνεχώς λάθη. Κάποια στιγμή δεν θα υπάρχει γυρισμός.

Με παρέμβασή μας στις 5 Σεπτεμβρίου είχαμε σαφώς προειδοποιήσει ότι, με την ολοκλήρωση της α' φάσης της διαγωνιστικής διαδικασίας, «άνοιξε ο ασκός του Αιόλου» και είχαμε τολμήσει την πρόβλεψη ότι «το τηλεοπτικό τοπίο δεν θα ήταν αυτό που έμοιαζε να συντίθεται τη βραδιά της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού». Και μέσα σε μόλις 50 ημέρες ζήσαμε την πλήρη ανατροπή.

Από την κατάρρευση διαδικασιών, το φανέρωμα ερασιτεχνικών μικροσυνωμοσιών, την αποδόμηση του προφίλ επιχειρηματιών, που «πουλούσαν μούρη» ικανότητας, δεινότητας και διαπλοκής, μέχρι το ξεγύμνωμα μιντιακών παραγόντων, που έσπευσαν να εκτεθούν και να πάρουν θέση στην επερχόμενη (!) νέα ημέρα της τηλεόρασης.

Χωρίς να θέλουμε να φανούμε μοιρολάτρες, η εικόνα μάς θύμισε για ακόμα μία φορά το απόφθεγμα του σοφού λαού: «Οταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει». Πόσο μάλλον όταν οι «άνθρωποι» απλώς αυτοσχεδιάζουν.

Φαίνεται πλέον ότι η μόνη ελπίδα μας είναι ο Θεός και η λεγόμενη «αυτορύθμιση της αγοράς», που με τις υπάρχουσες συνθήκες μοιάζει, ευτυχώς, αναπόφευκτη.

http://www.dimokratianews.gr/