Κόμπλεξ ηλικίας – Πού έγκειται και πώς αντιμετωπίζεται

Το κόμπλεξ ηλικίας φαίνεται να ξεκινά με το που μπει μια γυναίκα στα «-άντα»! Κι όσο αυτά τα «-άντα» συνεχίζονται και προχωρούν, τόσο αυξάνεται και το κόμπλεξ ηλικίας! Μιλώντας για κόμπλεξ ηλικίας, δεν εννοούμε τίποτε διαφορετικό από αυτό το περίεργο ενδόμυχο σύμπλεγμα από το οποίο καταλαμβάνονται πολλές γυναίκες λόγω του ότι μεγαλώνουν ηλικιακά. Είναι αυτό που πολλοί και πολλές έχουμε ακουστά με το λεκτικό σύνολο «κρίση ηλικίας», που, λίγο – πολύ, είναι τα ίδια πράγματα, όμοιες καταστάσεις.

Ασφαλώς και το κόμπλεξ ηλικίας δεν είναι κάτι που κατακλύζει όλες εν γένει τις γυναίκες· υπάρχουν μεν αρκετές, οι οποίες στην κυριολεξία καταλαμβάνονται ιδιαιτέρως έντονα από αυτό, επιτρέποντάς του μάλιστα να διαποτίζει τις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους, τροποποιώντας τις σκέψεις, τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους και συλλήβδην επηρεάζοντάς τες έντονα· υπάρχουν δε και γυναίκες που τρέφουν πιο βουβά, πιο σιωπηλά, πι ανεπαίσθητα το κόμπλεξ ηλικίας, δεχόμενες μία μικρή επίδραση από αυτό, ενώ υπάρχουν κι εκείνες που το πέρασμα του χρόνου δεν τις αγγίζει ψυχολογικά, για τις οποίες οι όροι «κόμπλεξ ηλικίας» είναι σχεδόν… άγνωστες!

Κόμπλεξ ηλικίας – Πού πιθανώς έγκειται
«Δεν είμαι πλέον όμορφη.»
Αυτή είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μορφές του κόμπλεξ ηλικίας. Όταν μια γυναίκα μεγαλώνει και βλέπει στον καθρέπτη της να αλλάζει με τον καιρό το πρόσωπό της και το σώμα της, αρχίζει να σκέπτεται ότι δεν είναι πλέον τόσο όμορφη όσο παλαιότερα. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!!! Ασφαλώς και δεν είναι ίδια στα 40 της χρόνια και στα 20 της. Αυτό θα ήταν παράδοξο (;), περίεργο (;), αφύσικο (;), κάτι τέτοιο. Δε σημαίνει, όμως, ότι δεν είναι κι όμορφη. Η ομορφιά είναι καταρχάς διαφορετική στα μάτια κάθε ανθρώπου, κατά δεύτερον αλλιώτικη για κάθε ηλικία και αναμφισβήτητα πηγάζει από μέσα μας. Δε θεωρείσαι άσχημη ούτε λιγότερο όμορφη στα 50 σου επειδή εμφάνισες ρυτίδες στο πρόσωπό σου που στα 25 σου δεν είχες. Δε θεωρείσαι άσχημη ούτε λιγότερο όμορφη στα 30 σου επειδή τα χέρια σου και τα δάκτυλά σου λόγω των πολυάριθμων εργασιών που καθημερινά εκτελείς έχουν αλλάξει. Δεχόμαστε, σίγουρα, ότι η ωραία εξωτερική εμφάνιση αποτελεί σε μικρότερες ηλικίες (20, 25 ετών) το εισιτήριο για πολλά: για να αρέσεις στους άνδρες, για να κάνεις ίσως καριέρα, για να έχεις αυτοπεποίθηση και θετική αυτό-εικόνα κ.λπ. Η γοητεία, ωστόσο, που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπάρχει σε τέτοιες ηλικίες, αντιθέτως καθίσταται δυνατό να εμφανιστεί καθόσον μεγαλώνεις είναι αυτό ακριβώς το γνώρισμα στο οποίο μπορείς να βασίζεσαι και με το παραπάνω!

«Πότε θα κάνω οικογένεια;»
Το βιολογικό σου ρολόι χτύπησε. Οι φίλες σου παντρεύτηκαν και έκαναν παιδί πριν τα 30 σου. Κι εσύ, επειδή είχες στραφεί αλλού (σπουδές, μεταπτυχιακά, εργασία, καριέρα κ.ο.κ.) δεν «αξιώθηκες» ακόμη να δημιουργήσεις τη δική σου οικογένεια. ΚΑΙ ΤΙ Μ’ ΑΥΤΌ;;; Πρέπει να αγχώνεσαι, να συγχύζεσαι και να αφήνεις το κόμπλεξ ηλικίας να σε καταβάλει; Δηλαδή εάν γίνεις μανούλα στα 35 σου είναι κακό; Θεωρείς πως είσαι μεγάλη ή ότι έχεις… αργήσει; Θες να μας πεις, δηλαδή, ότι οι γυναίκες τις παλαιότερες εποχές που παντρεύονταν και έκαναν παιδιά στα 16, στα 18 και στα 20 χρόνια τους ήταν καλύτερες μητέρες από εσένα; Ίσα – ίσα που εσύ είσαι πιο ώριμη, ορθότερα σκεπτόμενη, έχεις ήδη κλείσει λογικά τον κύκλο των σπουδών ή όποιων άλλων υποχρεώσεων που είχες θέσει ως στόχο σου, έχεις ζήσει την πρώιμη ενήλικη ζωή σου και πλέον είσαι πανέτοιμη να μοιραστείς τη ζωή σου με έναν αξιόλογο σύντροφο και – γιατί όχι; – να κάνετε όσο παιδάκια θέλετε!

«Δεν προλαβαίνω να κάνω καριέρα.»
Αυτή είναι ακόμα μία σκέψη που πιθανότατα να κατακλύσει μια γυναίκα που έχει πατήσει τα περιβόητα «-άντα»· πότε θα κάνει καριέρα, προλαβαίνει να καταξιωθεί επαγγελματικά, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει τα όνειρα και τις προσωπικές επιδιώξεις της; Η απάντησή μας σε όλα τα ερωτήματα αυτά είναι: ΝΑΙ, και μπορεί και προλαβαίνει και μάλιστα η ηλικία των 30 είναι κατάλληλη περίοδος για την επίτευξη των στόχων, των επιδιώξεων, των προσδοκιών και των ονείρων που η καθεμιά έχει στη ζωή της. Όπως προαναφέραμε, στην ηλικία αυτή είσαι πλέον ώριμη, μεστή και συνειδητοποιημένη για πολλά πράγματα (σίγουρα πολλά περισσότερα εάν τα συγκρίνουμε με όσα γνώριζες 10 χρόνια πριν!). Κατά συνέπεια, δεν έχεις παρά να ασχοληθείς ενδελεχώς με καθετί που σου αρέσει, με καθετί που σε ενδιαφέρει, με καθετί που επιθυμείς να καταφέρεις όσον αφορά στον επαγγελματικό – εργασιακό τομέα της ζωής σου. Το να δημιουργήσεις ένα κόμπλεξ ηλικίας ως προς αυτό το κομμάτι (την καριέρα σου) είναι μια τουλάχιστον εσφαλμένη ενέργεια από πλευράς σου, που πρέπει να προλάβεις προτού σχηματιστεί στο μυαλό σου και εδραιωθεί στην ψυχολογία σου.

Κόμπλεξ ηλικίας – Πώς αντιμετωπίζεται
1)Το πρώτο πράγμα που έχεις να κάνεις εάν θέλεις πραγματικά να αντιμετωπίσεις το κόμπλεξ ηλικίας που σε καταδυναστεύει είναι να παρατηρήσεις πολύ καλά, σα να είσαι ένα εξωτερικό άτομο, τις αντιδράσεις σου γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Το λάθος που πολλάκις κάνουμε όταν θεωρούμε πως κάτι πάνω μας είναι αδύναμο και μειονεκτεί σε σύγκριση με το αντίστοιχο στοιχείο κάποιου/-ων άλλου/-ων είναι να ρίχνουμε το βάρος αλλού, έχοντας την εντύπωση πως το καλύπτουμε. Λόγου χάριν, μία γυναίκα που θεωρεί ότι είναι άσχημη και αρκετά χοντρούλα, επιδιώκει να προτάσσει γνωρίσματα όπως το καλό χιούμορ της ή/ και τις ανεπτυγμένες διανοητικές ικανότητές της, στην προσπάθειά της να υπερκαλύψει όπως-όπως το κόμπλεξ που τρέφει για την εμφάνισή της.

2)Η δεύτερη τακτική που οφείλεις να εφαρμόζεις προκειμένου να εξαλείψεις σταδιακά το κόμπλεξ ηλικίας έχει να κάνει με τη γνώμη των άλλων και πώς να τη διαχειρίζεσαι. Για να γίνουμε πιο ακριβείς, πρέπει να επισημάνουμε το εξής: είθισται οι γυναίκες (όπως αντίστοιχα και οι άνδρες) που έχουν κόμπλεξ ηλικίας ή και οποιοδήποτε άλλο κόμπλεξ να κρατούν μόνο τις αρνητικές απόψεις, κουβέντες, σχολιασμούς και κινήσεις των άλλων, οι οποίες επιβεβαιώνουν και, κατ’ επέκταση, ενδυναμώνουν και ενισχύουν ολοένα και περισσότερο το κόμπλεξ που τρέφουν. Παράλληλα, δε δίνουν σχεδόν καμία βάση ούτε συγκρατούν στο νου τους τις υπόλοιπες θετικές αντιλήψεις και λόγια του περίγυρού τους· είναι σα να μην υπήρξαν, σα να μην ειπώθηκαν ποτέ· τις αγνοούν ή τις υποτιμούν, εν αντιθέσει με τα αρνητικά στοιχεία που αναφέρονται από δεύτερα και τρίτα πρόσωπα που υπερτιμώνται. Αυτό είναι αναμφίβολο ότι χρήζει αλλαγής από πλευράς των γυναικών που έχουν κόμπλεξ με την ηλικία τους (ή και κάθε άλλη μορφή κόμπλεξ). Τι πρέπει να γίνει; Να αξιολογούνται όσο το δυνατόν πιο αμερόληπτα, πιο αντικειμενικά και, κυρίως, πιο ρεαλιστικά όλες οι αντιδράσεις των άλλων, τόσο οι αρνητικές όσο και οι θετικές.

Συμπερασματικά, η ηλικία αποτελεί μία πηγή δυσαρέσκειας και πυροδότησης εσωτερικών συγκρούσεων για το άτομο, πόσο μάλλον για μία γυναίκα. Αν και στις ανεπτυγμένες κοινωνίες (στις οποίες – ακόμα! – εντάσσεται και η χώρα μας) το μεγαλύτερο μέρους του πληθυσμού απαρτίζεται από άτομα της τρίτης ηλικίας, είναι αισθητή η τάση «λατρείας» και εξιδανίκευσης της νεότητας, της νεανικής ηλικίας. Κάτι τέτοιο προκαλεί τη γέννηση του επονομαζόμενου κόμπλεξ ηλικίας, το οποίο φαίνεται να καταδυναστεύει αρκετές γυναίκες, όχι βέβαια το σύνολό τους.  Το «σύμπλεγμα του Πίτερ Παν», όπως αποκαλούν οι ειδικοί το σύμπλεγμα του «αιώνιου παιδιού» ενδέχεται να έγκειται σε τρία ζητήματα, που μπορούν να συνοψιστούν σε τρεις προτάσεις: «Δεν είμαι πια όμορφη.», «Πότε θα κάνω οικογένεια εγώ;», «Δε θα προλάβω να κάνω καριέρα.». Μόνο παρατηρώντας ενδελεχώς τις αντιδράσεις μας γύρω από το κόμπλεξ ηλικίας και διαχειριζόμενες ρεαλιστικά τις αντιδράσεις των υπολοίπων καθίσταται εφικτή η καταπολέμησή του.

http://www.dynamikhgynaika.gr/