Τι πραγματικά παζαρεύει η κυβέρνηση στα υπόγεια του Χίλτον

Του Σπύρου Δημητρέλη

Η κυβέρνηση επιχειρεί επικοινωνιακά να στρέψει το ενδιαφέρον στο πακέτο των αντίμετρων της λιτότητας, όμως η πραγματική διαπραγμάτευση στα υπόγεια του Χίλτον αφορά τα μέτρα της λιτότητας.
Αυτά που υποσχέθηκε να πάρει η κυβέρνηση στο τελευταίο Eurogroup προκειμένου να πείσει τον Π. Τόμσεν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να δώσει το πράσινο φως στην Ντέλια Βελκουλέσκου για να επιστρέψει στην Αθήνα.

Η απαίτηση του ΔΝΤ είναι ξεκάθαρη, στιβαρή και συμπαγής. Μέτρα 2% του ΑΕΠ από το 2019 και μετά με ανοικτό το ενδεχόμενο για μέτρα από το 2018 προκειμένου να εξασφαλιστεί με τον πιο αξιόπιστο τρόπο ότι θα πιαστεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%.
'Το δημοσιονομικό κενό για το 2018 και τα επόμενα χρόνια παραμένει ανοικτό ', έλεγε χθες μετά την 4ωρη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς στέλεχος του οικονομικού επιτελείου δίνοντας το στίγμα μιας γκρίζας ζώνης στο παζάρι πίσω από την οποία κρύβεται η ουσία αυτού που ουσιαστικά διακυβεύεται σε αυτήν την αξιολόγηση. Πότε και κυρίως πόσο θα περικοπούν τα εισοδήματα καθώς από αυτά εξαρτάται ευθέως και η εκλογική επιρροή του κυβερνώντος κόμματος όταν θα γίνουν οι επόμενες εκλογές.

Ξεκάθαρη πρόθεση της κυβέρνησης είναι οι μειώσεις των εισοδημάτων να πάνε όσο το δυνατόν πιο πίσω χρονικά και στο πλαίσιο αυτό έχει ζητήσει από τους θεσμούς το αφορολόγητο όριο να περικοπεί από το 2019 και οι συντάξεις από το 2020. Είναι πολύ δύσκολο, ωστόσο, να φανταστεί κάποιος μια συμφωνία για να κλείσει η αξιολόγηση και να ανοίξει η κουβέντα για τα πλεονάσματα, τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και την ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση, με την Ελλάδα να δεσμεύεται μόνο ότι θα πάρει μέτρα μετά από δυο ή τρία χρόνια.

Το 2019 και το κυρίως το 2020 φαντάζουν πολύ μακρινά και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ακόμη και στελέχη του ελληνικού οικονομικού επιτελείου μιλούν για δημοσιονομικό κενό από το 2018 το οποίο θα πρέπει να κλείσει. Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα που θα αναγκαστεί να ψηφίσει η κυβέρνηση είναι δεδομένα. Είναι η μεγάλη μείωση του αφορολόγητου ορίου που θα φέρει επιβαρύνσεις σε περισσότερους από τρία εκατομμύρια μισθωτούς και συνταξιούχους και οι νέες περικοπές στις καταβαλλόμενες συντάξεις που θα επηρεάσουν περισσότερους από ένα εκατομμύριο συνταξιούχους.
Στο πλαίσιο της επικοινωνιακής στρατηγικής της κυβέρνησης επιχειρείται και εν μέσω διαπραγμάτευσης να πάει η κουβέντα στα θετικά αντίμετρα που επιθυμεί η κυβέρνηση. Τα αντίμετρα που θέλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο περιγράφονται στην πρόσφατη έκθεσή του για την ελληνική οικονομία. Είναι η μείωση των ανώτατων φορολογικών συντελεστών και του συντελεστή ΦΠΑ ενώ εσχάτως βάζει στο τραπέζι και τη μείωση εταιρικού φορολογικού συντελεστή. Από την πλευρά της η κυβέρνηση βάζει στο τραπέζι τη μείωση του ΕΝΦΙΑ για τους μικροϊδιοκτήτες και τη μείωση του συντελεστή ΦΠΑ για τα φάρμακα και το ηλεκτρικό ρεύμα.

'Σε κάποια συμφωνούν, σε άλλα διαφωνούν και σε άλλα ζητούν πρόσθετες διευκρινίσεις ', έλεγε χθες στέλεχος του οικονομικού επιτελείου με γνώση των διαπραγματεύσεων. Επιβεβαίωνε έτσι τις ενστάσεις που υπάρχουν από την πλευρά των θεσμών και κυρίως του ΔΝΤ για τα συστατικά και το εύρος που πακέτου των αντίμετρων. Η διαπραγμάτευση συνεχίζεται και θα διαρκέσει τουλάχιστον έως την Παρασκευή με τον στόχο για συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο έως τις 10 Μαρτίου να παραμένει τυπικά ζωντανός αλλά ουσιαστικά να έχει χαθεί αφού οι επαφές στην Αθήνα δεν προχωρούν με το ρυθμό που θα ήθελαν οι δυο πλευρές.

capital.gr