Κλίμα ενότητας με εκκρεμότητες

Σημαντικά ενισχυμένη, πολιτικά και οργανωτικά, θεωρούν ότι βγήκε η Δημοκρατική Συμπαράταξη από το ιδεολογικό - πολιτικό συνέδριο που ολοκληρώθηκε εν μέσω καύ­σωνα το μεσημέρι της Κυριακής.

Οι συνεργάτες της Φώ­φης Γεννηματά, στις κατ' ιδίαν συνομιλίες τους με τους δημοσιογράφους, αξιολογούν μόνο κέρδη από τη διαδικασία, η οποία θεωρούν ότι δίνει νέα ώθηση στο ζήτημα της ενότητας και πιέζει όσους έμειναν παρατηρητές να μπουν πιο ενεργά στις διαδικασίες, ενώ παράλληλα πε­ριθωριοποιεί όσους δεν μπαίνουν α­πό προσωπική ιδιοτέλεια, όπως λένε, στη διαδικασία συζήτησης.

Οι συνεργάτες της Γεννηματά, κά­νοντας ταμείο, απαριθμούν τα θετι­κά στοιχεία από την συνεδριακή δι­αδικασία:

♦ Η Δημοκρατική Συμπαράταξη ε­πανήλθε στο προσκήνιο δείχνοντας ότι έχει εμβέλεια πέραν του εκλογι­κού της ποσοστού.

♦ Υπήρξε εικόνα ενότητας του ΠΑΣΟΚ, παρ' ότι ταλαιπωρήθηκε τους τελευταίους μήνες από την εσωστρέ­φειά του.

♦ Αποδείχτηκε ότι η ΔΗΣΥ έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στον χώρο της Κεντροαριστεράς και, με τον οδικό χάρτη που συμφωνήθηκε, δύσκολα μπορούν να διαφωνήσουν οι δυσπιστούντες να προσέλθουν στον διάλογο.

♦ Ξεκαθαρίστηκαν οι σχέσεις της ΔΗΣΥ με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν ,Δ. και αποκρούστηκε το «επιπόλαιο και αλαζονικό», όπως λένε, φλερτ του πρω­θυπουργού.

♦ Όλο και περισσότερα στελέχη ε­ντός και εκτός ΔΗΣΥ συνειδητοποι­ούν ότι η ανασυγκρότηση της Κε­ντροαριστεράς περνάει μόνο μέσα από εκεί και κινήσεις εκτός δεν έχουν καμία πολιτική τύχη.

♦ Δόθηκε ένα σήμα για την ανανέ­ωση του λόγου και του στελεχικού δυναμικού της ΔΗΣΥ, με τους παλαι- ότερους να δείχνουν διάθεση να κά­νουν πίσω προκειμένου να έρθουν στο προσκήνιο νεότερες γενιές.

Παρά τις επιμέρους αντιθέσεις, τις ιστορικές αντιπαλότητες, τις α­δικαίωτες κρίσεις, όλοι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και δεν χρησιμοποίησαν το βήμα του συνε­δρίου για να υπονομεύσουν τις δι­αδικασίες του, παρά τους αρχικούς φόβους.

♦ Έπειτα από πολύ καιρό η προσέ­λευση του κόσμου στο συνέδριο α­πέδειξε σε όλους πως πολιτικά η ΔΗ­ΣΥ δεν έχει εξαερωθεί παρά το επτα­ετές πολιτικό μπούλινγκ που, όπως λένε, υπέστη.

Ήπιοι Παπανδρέου - Βενιζέλος

Αναλύοντας τα συμπεράσματα αυ­τά στη Χαριλάου Τρικούπη δεν κρύ­βουν την ικανοποίησή τους από την κάλυψη που είχε το συνέδριο, το εν­διαφέρον και την έντονη παρουσία των δημοσιογράφων σ' αυτό.

Επίσης η παρουσία μιας σειράς εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοί­κησης, που έδωσαν σαφές πολιτικό «παρών» και στίγμα, αλλά και συνδι­καλιστών, αποδεικνύει, όπως επιση­μαίνουν, την έντονη πολιτική δυνα­μική του χώρου, που μπορεί να μην εκφράζεται στις κάλπες των εθνικών εκλογών τα τελευταία πέντε χρόνια, αλλά... υπάρχει.

Το ίδιο συμπέρασμα εξάγουν και από την παρουσία συνδικαλιστών που διατηρήθηκαν «εν ζωή» παρά την εκλογική εξαέρωση του ΠΑΣΟΚ μετά το 2010 και πρωταγωνιστούν στην δημόσια ζωή, έχοντας σοβαρή πρόσβαση στους χώρους δουλειάς.

Εκτιμούν πως, παρ' ότι πρόσφατες πληγές, όπως η διάσπαση του Ιανουαρίου του 2015, δεν έχουν επουλωθεί - αυτό φάνηκε από τις ευθείες βολές του Ευάγγελου Βενιζέλου κατά του Γιώργου Παπανδρέου - επικρατεί ηρεμία και διάθεση να θαφτούν τα «τσεκούρια του πολέμου» και να υ­πάρξει μια περίοδος αναστοχασμού στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης.

Εκτιμούν πως, παρ' ότι Βενιζέλος και Παπανδρέου διατήρησαν τις δι- ακριτές αποστάσεις τους υποστη­ρίζοντας τις απόψεις τους, ωστόσο ουδείς έδωσε λαβή για μια διόγκωση της παλιάς κόντρας. Μάλιστα κάποιοι διέκριναν και μια προσπάθεια άμ­βλυνσης της παλιάς αντιπαράθεσης Παπανδρέου - Σημίτη μέσα από μια χειραψία μετά χαιρετισμού, αλλά και την έλλειψη διάθεσης από την πλευ­ρά του Σημίτη να εστιάσει τις κριτικές αιχμές του στην διακυβέρνηση Παπανδρέου.

Ο ίδιος ο Παπανδρέου προκάλεσε αμηχανία, αφού στον χαιρετισμό του έδειξε ότι επιθυμεί να διατηρήσει μια ιδεολογική ηγεμονία στον χώρο, ενώ η κλάκα 30 περίπου θαυμαστών του, που τον «αποθέωνε», μάλλον α­δίκησε την προσπάθειά του να μπει με ησυχία και ταπεινότητα ξανά στο διακομματικό μαντρί της Κεντροαρι­στεράς και προκάλεσε αρνητικά συ­ναισθήματα στους υπόλοιπους.

Ο Βενιζέλος δεν θέλησε να πά­ρει τέτοια πίκρα, αποφεύγοντας με την απουσία του στην έναρξη του συνεδρίου να «νομιμοποιήσει» την παρουσία Παπανδρέου, αλλά και να χειροκροτήσει τη Φώφη Γεννημα­τά. Ωστόσο, στην παρέμβασή του το Σάββατο, εμφανίστηκε τρία κλικ πιο ήπιος του αναμενομένου, παρ' ότι έ­μεινε μόνος να υπερασπίζεται τη δι­ακυβέρνηση Σαμαρά, την οποία όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να αφήσουν πί­σω τους.

Ομονόησαν

Από την ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ πάντως σημειώνουν ό­τι Σημίτης, Βενιζέλος και Πα­πανδρέου στοιχήθηκαν πίσω από τη Φώφη Γεννηματά κα­τηγορώντας τη Ν.Δ. για τα πεπραγμένα της περιόδου Καραμανλή. Και οι τέσσερις επανέλαβαν σχεδόν αυτο­λεξεί τη διαχείριση λεπτών κυβερνητικών κινήσεων α­πό έναν στενό καραμανλικό πυρήνα εντός της κυβέρ­νησης και συντόνισαν το επίπεδο της κριτικής τους απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβερνητική συνερ­γασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ.

Παρ' ότι δεν πέρασε απαρα­τήρητη η σφοδρή επίθεση του Γ. Παπανδρέου στον Προκόπη Παυλόπουλο, όταν ζήτησε να απο­κλειστούν από τον ύπατο θεσμό της χώρας άτομα που συνέβαλαν στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της, εμ­μέσως κριτική για διακριτικές σχέσεις Παυλόπουλου - Τσίπρα που διευκο­λύνουν τον παρασκηνιακό διάλογο ΣΥΡΙΖΑ - καραμανλικών άσκησαν και οι Γεννηματά, Σημίτης και Βενιζέλος.

Την εικόνα της ενότητας στον χώ­ρο αποδεικνύει και η αποδοχή της πρόσκλησης από μια σειρά στελε­χών που βρέθηκαν στο συνέδριο τόσο από την ιστορική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - πρώην υπουργοί με μακρά θητεία και βουλευτές με πολλές τε­τραετίες κοινοβουλευτικής παρου­σίας - όσο και στελέχη από τον εκ­συγχρονιστικό χώρο, συνεργάτες του Κ. Σημίτη στο παρελθόν, αλλά και στελέχη από την Ελιά και την κί­νηση των 58 που κινούνταν γύρω α­πό τον Βενιζέλο.

Η Γεννηματά, καταθέτοντας μια πλήρη και ανοιχτή πρόταση για τα ε­πόμενα βήματα, δεν άφησε περιθώ­ρια για άγονες αντιπαραθέσεις, διεκδικώντας με ένταση πρωταγωνιστι­κό ρόλο στις εξελίξεις, αλλά και την «ιδιοκτησία» της κινητικότητας για τη μετεξέλιξη της Δημοκρατικής Συ­μπαράταξης.

«Εγώ πρότεινα την εκλογή επικε­φαλής από τη βάση τον Φεβρουάριο του 2016, για να μην ξεχνιόμαστε» είπε με νόημα στην κεντρική της ο­μιλία. Με την πρόταση για εκλογή επικεφαλής τον Οκτώβριο με μητρώο που θα είναι ανοιχτό ικανοποίησε ό­λες τις αξιώσεις του επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρου Θεοδωράκη, αλλά και τα αιτήματα της Ώρας Αποφάσεων.

Μάλιστα η τοποθέτηση ως «τοπο- τηρητή» (όμπουτσμαν) των διαδικα­σιών του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, τον οποίο ψήφισε και η ΔΗΣΥ, το 2015 για Πρόεδρο της Δη­μοκρατίας, θεωρείται κίνηση - ματ, αφού αποτελεί πρόταση του Σταύ­ρου Θεοδωράκη και είναι παράλληλα ένα πρόσωπο που ενώνει και δεν δι­χάζει εντός της Κεντροαριστεράς.

Ώρα... διλημμάτων

Η απόφαση του Γιάννη Ραγκούση να αποδεχτεί τον οδικό χάρτη και στην ουσία να υπονομεύσει με σφοδρότητα την ύπαρξη της Ώρας Απο­φάσεων θεωρείται μια ουσιαστική κίνηση για την ανασυγκρότηση του χώρου.

Όπως λένε στη Χαριλάου Τρικούπη, η απόφαση της Άννας Διαμαντοπούλου και του Γιώργου Φλωρίδη για αποπομπή του Ραγκούση από την Ώρα Αποφάσεων ήταν μια επιπόλαιη ενέργεια, αλλά αποδεικνύει ότι οι δύο πρώην υπουργοί δεν επι­θυμούν να επανακάμψουν σε ένα ενι­αίο πολιτικό κόμμα και έθεταν οργα­νωτικού τύπου προϋποθέσεις για να προχωρήσουν σε διάλογο, ενώ στην πράξη δεν επιθυμούν σύμπλευση.

Πολλοί από το ΠΑΣΟΚ στις κατ' ιδίαν συζητήσεις τους εκτιμούν ότι, πα­ρά τις διαψεύσεις, Διαμαντοπούλου και Φλωρίδης μοιάζει να αποτελούν κεντρώες χρυσές εφεδρείες για τον Κυριάκο Μητσοτάκη δίνοντας ρα­ντεβού μετεκλογικά, αφού φαίνεται δύσκολο να συνεργαστούν εκλογικά με τη Ν.Δ.

Επισημαίνουν ακόμη ότι, παρά την πικρία του για την αυτόβουλη και οικειοθελή προσχώρηση βου­λευτών του στη ΔΗΣΥ, ο Σταύρος Θεοδωράκης, που έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από τους συνέδρους, θα πιεστεί πολιτικά να προχωρήσει στη συνεργασία του Ποταμιού με τη ΔΗΣΥ και να θέσει υποψηφιότητα για επικεφαλής.

Αν επιλέξει την αυτόνομη πορεία, μπορεί να κρατήσει ένα στενό πυρή­να στελεχών αλλά θα αντιμετωπίσει κύμα φυγής. Το ίδιο ισχύει και για τον Σπύρο Λυκούδη, που μπορεί να αντιμετωπίζει ακόμη με καχυποψία την ισχύ του ΠΑΣΟΚ εντός της ΔHΣΥ, αλλά στο τέλος της μέρας θα α­ναγνωρίσει ότι δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι ενιαίας έκφρασης στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Λογότυπο και δημοψήφισμα

Ο Λυκούδης όμως ήταν και από τους λίγους που εξέφρασαν έντονη κριτική για το νέο λογότυπο της ΔΗ­ΣΥ, που τρολαρίστηκε αρκετά στο Δι­αδίκτυο από πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και όσους από τον χώρο διαφω­νούν με τη ΔΗΣΥ. Τα πρόσωπα, που παραπέμπουν στον Γα'ίτη, σε άλλους άρεσαν και σε άλλους καθόλου.

Από τη ΔΗΣΥ επισημαίνουν ότι εί­ναι ένα νέο λογότυπο, από τα λίγα στην ελληνική πολιτική ζωή που είναι ανθρωποκεντρικά, εστιάζουν δη­λαδή στους ανθρώπους και ό,τι αυ­τό μπορεί να συμβολίζει, και θέτει τη γυναίκα στο επίκεντρο. Πολλοί δια­φώνησαν από την αμηχανία να εμφα­νίζονται όλα τα επιμέρους κόμματα και κινήσεις στο νέο λογότυπο.

Πολλοί είναι αυτοί που δυσφόρησαν επειδή μίκρυνε ο ήλιος του ΠΑ­ΣΟΚ, τον οποίο θεωρούν αξεπέραστο λογότυπο. Στην ουσία η θεματολογία αυτή κρύβει την πιο καυτή ίσως συ­ζήτηση στον χώρο, που αφορά την ολοσχερή διάλυση κομμάτων και κι­νήσεων προκειμένου η ΔΗΣΥ να ορ­γανωθεί στο ιδρυτικό συνέδριο του Δεκεμβρίου από την αρχή και επί ίσοις όροις.

Η Φώφη Γεννηματά, που εισπράτ­τει και την μήνιν πολλών στελεχών α­πό μια τέτοια προοπτική, εμμένει ότι το κάθε κόμμα και η κάθε κίνηση θα πρέπει αυτοβούλως και με σοβαρό­τητα να αποφασίσει για τη διάλυση ή όχι. Η ΔΗΜΑΡ από την άλλη, που πά­σχει από σοβαρή οργανωτική αδυνα­μία, πιέζει για άμεση διάλυση.

Ο επικεφαλής της και σχεδόν βέ­βαιος υποψήφιος για επικεφαλής Θανάσης Θεοχαρόπουλος πρότεινε οι ψηφοφόροι για τον επικεφαλής να αποφασίσουν σε δημοψήφισμα αν επιθυμούν την αυτοδιάλυση όλων των χώρων.

Η Γεννηματά όμως εμμένει ότι, αν υπάρξει ανοιχτό μητρώο, μπορεί ο καθένας, ακόμα και από διάθεση υ­πονόμευσης, να ψηφίσει για τη διά­λυση των κομμάτων, εν προκειμένω του ΠΑΣΟΚ, που έχει σοβαρή υπό­σταση και ιστορικές ρίζες στην ελλη­νική κοινωνία, και ότι αυτό δεν είναι πολιτικά ορθό. Αν τεθεί τέτοιο ερώ­τημα, μπορεί να γίνει μόνο εντός των κινήσεων και των κομμάτων.

Το ΠΑΣΟΚ έχει έκτακτο συνέδριο τον Σεπτέμβριο και εκεί αναμένεται να τεθεί το θέμα και να ληφθεί από­φαση, ώστε, αν γίνει ψηφοφορία, να γίνει μόνο μεταξύ των μελών του που άντεξαν και παρέμειναν τόσα χρόνια.

Πάντως για την εκλογή του επικε­φαλής γίνονται αρκετές κινήσεις και το ζήτημα είναι αν θα υπάρξουν και άλλοι υποψήφιοι εκτός από τους Γεν­νηματά και Θεοχαρόπουλο ή τον Θεοδωράκη, αν συμφωνήσει τελικά με το εγχείρημα.

Ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και ο Νίκος Ανδρουλάκης φαί­νεται να το σκέπτονται και το ζήτημα είναι αν θα υπάρξει μια διαδικασία ε­πιλογής, όπως π.χ. η συλλογή 1.000 υπογραφών, από όλες όμως τις εκλο­γικές περιφέρειες, πρόταση που είχε τεθεί στο παρελθόν.

Η Γεννηματά, πάντως, σε μια προ­σπάθεια να αντιμετωπιστεί η εσω­κομματική κρίση, έχει ζητήσει να συ­νομιλήσει κατ' ιδίαν με τον Νίκο Ανδρουλάκη, σε ραντεβού που πρόκει­ται να γίνει αυτές τις μέρες.

«Εδώ και τώρα διάλυση του ΠΑΣΟΚ»

Αντεπίθεση με πρόταση για «εδώ και τώρα δι­άλυση του ΠΑΣΟΚ» ετοιμάζουν το Ποτάμι και η Ώρα Αποφάσεων προκειμένου να αντιμετω­πίσουν τον οδικό χάρτη της Φώφης Γεννηματά και την πίεση που υπάρχει για την ενότητα του χώρου.

Οι πληροφορίες επιμένουν ότι Σταύρος Θεοδωράκης, Άννα Διαμαντοπούλου και Γιώργος Φλωρίδης, γνωρίζοντας τα ζητήματα που τίθε­νται εντός του ΠΑΣΟΚ για τη διάλυση του κόμ­ματος, θα καταθέσουν το θέμα αυτό άμεσα και πιεστικά προκειμένου να πετάξουν στην άλλη πλευρά την «καυτή πατάτα», ενώ συνεργάτες τους επιμένουν ότι τα μέχρι τώρα κείμενα δεν α­ποκλείουν τη μελλοντική συνεργασία της ΔΗΣΥ με ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ και αυτό αποτελεί βασικό ση­μείο προκειμένου να μην αποδεχτούν οποιαδήποτε προσέγγιση.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, Ποτάμι και Ώρα Αποφάσεων θα αποφασίσουν πολιτική συμμαχία με την ομπρέλα του «προοδευτικού Κέντρου» προκειμένου να επιβιώσουν πολιτικά την «επό­μενη μέρα». Χθες είχαν μια πρώτη κοινή εμφάνι­ση σε εκδήλωση για το νομοσχέδιο του υπουρ­γείου Παιδείας, την οποία επεξεργάστηκαν από κοινού τα think tank των δύο χώρων.

http://www.topontiki.gr