Αίσιο και ευτυχές το... εκλογικό 2018!

Αν κάτι έχει αποδείξει, και με επιτυχία μάλιστα, τούτη η κυβέρνηση, είναι ότι στο παιγνίδι της επικοινωνίας και της παραπλάνησης (των εντυπώσεων και των ψεμμάτων, δηλαδή) είναι ασυναγώνιστη.

Μειώνει το επίδομα θέρμανσης και το παρουσιάζει ως... αύξηση. Πετσοκόβει το ΕΚΑΣ, και πανηγυρίζει ότι το... επεκτείνει σε περισσότερους. Αφαιμάσσει το 80% των συντάξεων και επαίρεται διότι δίνει...κάτι ψίχουλα παραπάνω μόλις στο 10% των συνταξιούχων. Πετάει εκτός «κοινωνικού τιμολογίου» της ΔΕΗ 100.000 δικαιούχους, και διατείνεται ότι το αύξησε ελάχιστα στους υπόλοιπους. Διατυμπανίζει ότι μοιράζει «έκτακτα βοηθήματα» σε πλημμυροπαθείς της Μάνδρας και άνεργους νέους κάτω των 24 ετών, και όταν μετά από μέρες ανακοινώνονται τα κριτήρια που πρέπει να πληροί κανείς για να τα εισπράξει, αποκαλύπτεται ότι δεν αφορούν παρά κάποιες εκατοντάδες μόνο...

Οι εντυπώσεις, όμως, έχουν μείνει. Το «φιλολαϊκό» υπέρ αδύναμων και κατατρεγμένων από την «άρχουσα τάξη» προφίλ, όλο και φτιασιδώνεται. Η υπερφορολόγηση και οι πάσης φύσεως επιβαρύνσεις, έχουν αποκάμει μεσαία τάξη αλλά και τα χαμηλά στρώματα (το αποδεικνύει η διαρκώς αυξάνουσα υστέρηση δημοσίων εσόδων), αλλά το κυβερνητικό «αριστερό» αφήγημα της επί τα χείρω... εξίσωσης της κοινωνίας, κυκλοφορεί ως βάλσαμο. «Αφού δεν μπορούμε να γίνουμε “προνομιούχοι”, ας γίνει η μεσαία τάξη προλετάριο, να δει τι εστί βερίκοκο...»! Όπου «μεσαία τάξη», σύμφωνα με τον ορισμό αρμόδιου υπουργού, είναι όσοι έχουν (μεικτά) ετήσια εισοδήματα κοντά στα 15.000 ευρώ!

Φτωχοποιούν συνολικά την κοινωνία με τα υπερπλεονάσματα που εξασφαλίζουν (και τα οποία ποτέ δεν τους ζήτησαν οι δανειστές!) με την συστηματική αφαίμαξη των εισοδημάτων που πλήττει ιδιαίτερα τους ασθενέστερους, για να μπορούν να τους μοιράζουν υποπολλαπλάσια ψίχουλα τα οποία έχουν ήδη...πληρώσει πανάκριβα! Για την επίτευξη αυτών των υπερπλεονασμάτων, μάλιστα, έχουν περικόψει δραματικά τις δαπάνες κοινωνικής μέριμνας, δημόσιας ασφάλειας,δημόσιας παιδείας, τις δημόσιες επενδύσεις. Αρκεί να... ευημερούν οι αριθμοί, κι’ ας πένεται η κοινωνία. Θα επινοήσουν τρόπους να την κουλαντρίσουν... Μια κοινωνία, άλλωστε, που έχει ως λάβαρο το... «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!»

Αυτό το μπαράζ «παροχών», ψευδεπίγραφων μερισμάτων και επιδομάτων στο οποίο έχει επιδοθεί τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση, δίκην... μάγου που βγάζει λαγό από το καπέλο του και εξαφανίζει την ασώματο κεφαλή, φέρνει στον νου παλιότερες εξομολογήσεις κεντρικών κυβερνητικών στελεχών, πως «θα πάμε στις εκλογές, αφού μοιράσουμε όσα μπορούμε...». Μήπως το 2018 που ανατέλλει σε λίγες μέρες, αποδειχθεί τελικά εκλογικό; Παρά τους περί εξαντλήσεως της τετραετίας όρκους και διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα;


«Καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια, είναι πασιφανές επί της ουσίας ότι δεν πρόκειται να υπάρξει. Τα πρόσθετα μέτρα για την... μεταμνημονιακή περίοδο, έχουν ήδη συνομολογηθεί. Οι δανειστές, προετοιμάζονται για κάποια «προληπτική γραμμή στήριξης», βέβαιοι ότι θα την χρειασθούμε, αφού θα πάψουν να μας δανείζουν χαμηλότοκα, και οι αγορές ούτε εταίροι μας είναι, ούτε διακρίνονται για τα... φιλανθρωπικά τους αισθήματα. Οι πλειστηριασμοί θα ενταθούν, είναι ήδη συμφωνημένο. Οι εκτιμήσεις είναι, ότι παρά τα πλασματικά υπερπλεονάσματα, κάποια από τα συνομολογημένα ήδη για εφαρμογή από το 2020 περιοριστικά δημοσιονομικά μέτρα, το πιθανότερο είναι να χρειασθεί να εφαρμοσθούν από την 1/1/201.

Γιατί αυτή την κοινωνική επιβάρυνση να την «λουστεί» η σημερινή «φιλολαϊκή» κυβέρνηση, και να μην την... αφήσουν για την επόμενη κυβέρνηση, στην οποία μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ασκεί την ... παλιά, «καλή» μηδενιστική αντιπολίτευση που άσκησε από το 2012 και μετά; Γιατί ο κ. Τσίπρας να μην μεθοδεύσει εκλογές, ως ο... τροπαιούχος που έβγαλε την χώρα από τα μνημόνια, που «ενίσχυσε» τις λαϊκές τάξεις, που εξασφάλισε «κοινωνική δικαιοσύνη» (έστω επί τα χείρω...), και να μην αφήσει για τον διάδοχό του τα δύσκολα που ο ίδιος δημιούργησε;

Πανούργος και δολοπλόκος όπως είναι ο σημερινός πρωθυπουργός, μην αποκλείετε στους εκλογικούς σχεδιασμούς του να έχει περιλάβει και το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, σε πιθανή συνεννόηση και με τον βολικό κυβερνητικό του εταίρο τον οποίο θέλει να διασώσει εκλογικά. Αν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο λύσει το ονοματολογικό πρόβλημα παρασύροντας, ενδεχομένως, σε στάση ευθύνης την αντιπολίτευση, θα το καρπωθεί πανηγυρικά ο ίδιος! Και από τα μνημόνια μας «έβγαλε» και το επί μια 25ετία εθνικό ζήτημα έλυσε! Αν, πάλι, δεν το καταφέρει, θα επιρρίψει την ευθύνη στην αντιπολίτευση, και επικαλούμενος «μείζον εθνικό ζήτημα» θα ζητήσει προσφυγή στις κάλπες. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το Μαξίμου ζητάει από την αντιπολίτευση να πει ποια είναι η θέση της για το Σκοπιανό, η κυβέρνηση -η οποία και διεξάγει τις διαπραγματεύσεις- αρνείται εκ του πονηρού να αποκαλύψει την δική της θέση! Όλα στο φλου, και... μονά-ζυγά του κ. Τσίπρα.

Μα, δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία; Θέλει. Αλλά θέλει περισσότερο να εξασφαλίσει ότι στις έτσι κι’ αλλιώς υπό συνθήκες άγριας πόλωσης εκλογές, θα υποστεί διαχειρίσιμη ήττα και όχι πανωλεθρία. Θέλει να παραμείνει εντός πολιτικού παιχνιδιού (ιδίως αν δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση), απαραίτητη συνιστώσα για τις εξελίξεις και ποντάρει στην...«δεξιά παρένθεση», την προεδρική εκλογή, και το ότι αν δεν αλλάξει η επόμενη κυβέρνηση τον εκλογικό νόμο, εξασφαλίζοντας την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ότι... μεθεπόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με απλή αναλογική... Η μεγάλη ανατριχίλα και αναμπουμπούλα.

Αλλά ο λύκος, στην αναμπουμπούλα χαίρεται...


iefimerida.gr