ΚΑΖΑΚΗΣ....Τι υποδηλώνει το νέο μίνι κραχ των τραπεζικών μετοχών;

Η διακύμανση της αξίας των τραπεζικών μετοχών, όπως δείχνει ο πίνακας, φανερώνει το παιχνίδι κερδοσκοπίας που στήθηκε με κύριο μοχλό τις τρεις ανακεφαλαιοποίησεις με χρέος που φορτώθηκε στις πλάτες του γνωστού υποζυγίου, του φορολογούμενου. Με την ανακεφαλαιοποίηση που ακολούθησε το γνωστό ληστρικό «PSI» του 2012 η τρέχουσα αξία των τραπεζικών μετοχών εκτινάχθηκε στα 26,3 δις ευρώ το 2013, από 4,6 δις ευρώ τον προηγούμενο χρόνο.

Το ελληνικό δημόσιο χρηματοδότησε μέσω της ανακεφαλαιοποίησης τις τράπεζες εισπράττοντας ως αντάλλαγμα σχεδόν το 89% της μετοχικής σύνθεσης τους. Ακολούθησε ένα άγριο παιχνίδι κερδοσκοπίας με σκοπό να χάσουν την αξία τους οι μετοχές του δημοσίου και να περάσει ο απόλυτος έλεγχος των τραπεζών σε «κατοίκους εξωτερικού», δηλαδή σε επενδυτικά κεφάλαια από το εξωτερικό.

Έως τα τέλη του 2015 το πακέτο των μετοχών που είχε στα χέρια του το ελληνικό δημόσιο έχασε σχεδόν το 87% της τρέχουσας αξίας τους, δηλαδή πάνω από 20,2 δις ευρώ έγιναν καπνός. ‘Έως το πρώτο τρίμηνο του 2018 το πακέτο των μετοχών του δημοσίου έχασε ένα ακόμη 56% επί της τρέχουσας αξίας τους το 2015, ήτοι επιπλέον 1,3 δις ευρώ κάνανε φτερά.

Με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες φορολογούμενοι φορτώθηκαν επιπλέον δημόσιο χρέος σχεδόν 60 δις ευρώ από τις τρεις ανακεφαλαιοποίησεις, έναντι ανταλλάγματος σε εισηγμένες τραπεζικές μετοχές με τρέχουσας αξίας 1,7 δις ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2018. Πρόκειται για μια ακόμη μεγαλειώδης απάτη.

Ποιος επωφελήθηκε από όλο αυτό το αλισβερίσι; Οι κερδοσκόποι και μάλιστα του εξωτερικού. Όχι μόνο απομείωσαν τη συνολική τρέχουσα αξία των τραπεζών σε επίπεδα εξευτελιστικά, ώστε να ελέγξουν τα ΝΠΙ χωρίς μεγάλα κεφαλαιακά ρίσκα, αλλά κατέχουν σήμερα σχεδόν το 70% του συνόλου των εισηγμένων μετοχών των τραπεζών. Έναντι του 52% περίπου που κατείχαν το 2009.

Το παιχνίδι ήταν στημένο από την αρχή προκειμένου να αλλάξουν χέρια οι τράπεζες και τα περιουσιακά τους στοιχεία, χωρίς να κοστίσει σχεδόν τίποτε στα επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού. Την λυπητερή, ως συνήθως, την πλήρωσε ο Έλληνας φορολογούμενος, βλέποντας την ίδια ώρα να εκτινάσσονται τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια του σε πρωτοφανές επίπεδο. Η Ελλάδα σήμερα είναι η πρώτη στον κόσμο ως προς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια με δεύτερη την Κύπρο.

Σύμφωνα με τα προτεινόμενα σχέδια, οι τέσσερις τράπεζες θα μειώσουν το ύψος των κακών χρεών τους, κάπου μεταξύ 15 και 21%, σε σύγκριση με κοντά στο 48% που κατέχουν τώρα. Η Πειραιώς, η οποία έχει το υψηλότερο δείκτη κακών δανείων, ο οποίος φτάνει στο 54,7%, πρέπει να μειώσει το ποσοστό αυτό σε 21% μέχρι τα τέλη του 2021.

Οι περισσότερες μειώσεις θα επιτευχθούν μέσω πωλήσεων δανείων και τιτλοποίησης χαρτοφυλακίων. Οι τράπεζες ανέφεραν επίσης στο «Bloomberg» ότι περίπου η εξάλειψη το ένα τρίτο του καθαρισμού θα γίνει μέσω πλειστηριασμών περιουσιακών στοιχείων που έχουν ήδη τεθεί σε διαδικασία κατάσχεσης. Η μη τήρηση των στόχων θα μπορούσε να οδηγήσει σε κανονιστικές κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων και αιτημάτων για αύξηση του κεφαλαίου.

Όλα αυτά βέβαια έχουν θεμελιωθεί σε μια κινούμενη άμμο. Προϋποθέτουν αφενός ότι η αναλογία των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα παραμείνει στα σημερινά επίπεδα, κάτι που δεν φαίνεται λογικό. Κι αφετέρου η μέχρι σήμερα κεφαλαιακή επάρκεια των εγχώριων τραπεζών συνίσταται σε αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις, δηλαδή σε κεφαλαιοποίηση φορολογικών οφειλών τους προς το κράτος. Πώς είναι δυνατόν να αντέξουν τις ζημιές που θα προκύψουν από μια απότομη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους;

Απ’ ότι φαίνεται οι κερδοσκόποι κυρίως του εξωτερικού μυρίστηκαν «ψητό» και ξεκίνησαν να παίρνουν θέσεις για να ξεκοκαλίσουν μια νέα πιθανή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μόνο που αυτή τη φορά οι κυρίως χαμένοι δεν θα είναι μόνο οι φορολογούμενοι, αλλά πρωτίστως όσοι έκαναν το τραγικό λάθος να μετατρέψουν τις προθεσμιακές καταθέσεις τους σε τραπεζικά ομόλογα και αμοιβαία. Χωρίς να αποκλείεται να χάσουν τα λεφτά τους και οι απλοί καταθέτες.

Πότε θα καταλάβουμε ότι οι συγκεκριμένες τράπεζες είναι ένα από τα μεγάλα βαρίδια που συνεχίζουν να τραβούν στο βυθό την ελληνική οικονομία και κοινωνία; Πότε θα καταλάβουμε ότι αυτό που προέχει δεν είναι η βιωσιμότητα του χρέους και των τραπεζών, αλλά η βιωσιμότητα της οικονομίας πρωτίστως των νοικοκυριών. Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους ότι για τις συστημικές τράπεζες υπάρχει μόνο μία λύση, εκκαθάριση εν λειτουργία με τη συνδρομή των εισαγγελικών αρχών με σκοπό την δημιουργία νέου τραπεζικού βραχίονα της οικονομίας από μηδενικής βάσης.

Ο Δημήτρης Καζάκης είναι Πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ.

.epamhellas.gr