ΠΑΡΑ την πανδημία, παρά την ύφεση, παρά την τεράστια πίεση του μεταναστευτικού, η κυβέρνηση έχει καταφέρει να μην εγκαταλείψει τη διπλή δέσμευση που ανέλαβε, κερδίζοντας τις εκλογές του 2019: Τη μεταρρύθμιση της χώρας και την ανάπτυξή της μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων. Η χθεσινή ανακοίνωση της μεγάλης και εμβληματικής επένδυσης της Microsoft στην Ελλάδα συνέπεσε με την κατάθεση του Προϋπολογισμού του 2021. Αν κάτι συνδέει τα δύο σημαντικά γεγονότα είναι ότι και τα δύο υπηρετούν τον διπλό στόχο-στοίχημα του Κ. Μητσοτάκη.
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΠΑΝΤΑ με σχέδιο, με άοκνη δουλειά, με μεθοδικότητα, με προετοιμασία και με γνώση, η μεταρρυθμιστική ατζέντα της κυβέρνησης Μητσοτάκη απλώνεται και καταλαμβάνει όλο τον δημόσιο χώρο. Αφήνοντας μια μικρή νησίδα για τους ναυαγούς του χθες, οι οποίοι αδυνατούν να παρακολουθήσουν τους ρυθμούς της κυβέρνησης, ακόμα και μέσα σε αυτές τις παγκόσμιες και πρωτοφανώς αντίξοες συνθήκες.
Κακά τα ψέματα: Αν η κυβέρνηση δεν είχε δώσει θετικά και πειστικά δείγματα γραφής πριν από τον Covid-19, όσο καλά κι αν διαχειριζόταν την πανδημία -που τη διαχειρίστηκε εξαιρετικά- δεν θα μπορούσε να παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό. Κι ακόμα περισσότερο δεν θα μπορούσε να διατηρήσει την κυριαρχία της, που συνδυάζεται και με την πολιτική καχεξία του ΣΥΡΙΖΑ και στη δεύτερη φάση της πανδημίας.
Η οποία και πιο ισχυρή είναι και βρίσκει και τους πολίτες πιο κουρασμένους και πιο φοβισμένους. Αυτό που ενισχύει την κυβέρνηση είναι οι παράλληλες δράσεις που αναπτύσσει, πείθοντας και τους δύσπιστους ότι είναι ικανή, έχει σχέδιο και έχει και τη βούληση να αλλάξει τη χώρα προς όφελος των πολλών.
ΗΔΗ μέσα σε 14 δύσκολους μήνες η κυβέρνηση έχει καταφέρει να κάνει rebranding στη χώρα. Η Ελλάδα έχει πάψει εδώ και πολλούς μήνες να είναι ο «παρίας» και ο «ζήτουλας» της Ευρώπης. Τα σύνορά της, για πρώτη φορά, έχουν γίνει σύνορα της Ευρώπης.
Ο πρωθυπουργός της χώρας έχει γίνει ισότιμος συνομιλητής των Ευρωπαίων ηγετών. Και η διπλωματία της χώρας σε συνδυασμό με τη στρατιωτική ετοιμότητα που επεδείχθη άλλαξαν το «χάρτη» της ευρύτερης περιοχής. Την ίδια στιγμή, «εμφανίστηκε από το πουθενά» -για όσους αρέσκονταν σε εύκολους χαρακτηρισμούς περί ακραίων νεοφιλελεύθερων- ένα πρωτοφανές για τα δεδομένα της νεότερης Ιστορίας της χώρας ισχυρό κράτος πρόνοιας. Ενα κοινωνικό κράτος, που άπλωσε δίχτυ ασφαλείας για τους πιο ευάλωτους και αδύναμους.
Κι ένα κράτος που κατάλαβε γρήγορα την αξία του ΕΣΥ και του κρατικού παρεμβατισμού σε έκτακτες συνθήκες, όπως αυτές που ζει μαζί με όλο τον κόσμο και η Ελλάδα εδώ και 8 μήνες.
ΥΠΗΡΧΕ περίπτωση, αν η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών δεν έβλεπε και δεν ένιωθε ότι η κυβερνητική πολιτική αποδίδει σε όλα τα μέτωπα, να εξακολουθούσε να τη στηρίζει; Προφανώς όχι. Ιδιαίτερα όταν είναι φανερό ότι μέσα σε αυτές τις ακραίες συνθήκες της τετραπλής κρίσης πάνε περίπατο και οι «περίοδοι ανοχής» και το «κάτσε και βλέπουμε».
Ο φόβος και η ανασφάλεια που κυριαρχούν για τη ζωή και για το βιοτικό επίπεδο του κάθε πολίτη κάνουν τον πολίτη πολύ πιο ανυπόμονο και απαιτητικό.
ΑΝ ΤΟ εμβόλιο και η εξέλιξη της πανδημίας βοηθήσουν λίγο, είναι πολύ πιθανό οι αισιόδοξοι στόχοι του νέου Προϋπολογισμού να επιτευχθούν. Αλλά ακόμα κι αν δεν επιτευχθούν στο 100%, όλοι οι σοβαροί αναλυτές και οι διεθνείς οργανισμοί βλέπουν ότι η ελληνική οικονομία είναι ένα υπερσυμπιεσμένο ελατήριο. Και το 2021, αν δεν υπάρξει μεταρρυθμιστική κόπωση ή μείωση των κυβερνητικών επιδόσεων, μπορεί να είναι έτος ορόσημο για τη χώρα.
«ΔΕΙΛΟΙ ΜΑΧΑΙΡΟΒΓΑΛΤΕΣ» ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ
Ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποίησε χθες ο Μ. Χρυσοχοΐδης από τον ΣΚΑΪ για τους Χρυσαυγίτες, ότι «είναι δειλοί μαχαιροβγάλτες», είναι εύστοχος. Περιγράφει όλα τα χαρακτηριστικά αυτού του πολιτικού εκτρώματος που αναπτύχθηκε στις πιο εξαμβλωματικές συνθήκες που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος στη νεότερη Ιστορία του.
Μες τη θολούρα και την αναμπουμπούλα μιας θυμωμένης κοινωνίας, η οποία έχασε την ψυχραιμία και την καθαρή σκέψη της και επέτρεψε η τύχη της να περάσει στα χέρια των πάσης φύσεως «αντιμνημονιακών». Αυτό όμως δεν άλλαξε τους ανθρώπους. Ούτε τα κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ό,τι ήταν.
Οι ΑΝ.ΕΛ. δεν ήταν τίποτα και δεν υπάρχουν. Το ίδιο και η Χ.Α., η οποία όμως πρόλαβε κι έβαψε τα χέρια της και με αίμα. Θρασύδειλοι μαχαλόμαγκες που «έδερναν» μόνο όταν είχαν απέναντί τους γυναίκες ή ήταν 10 και έδερναν 1-2. Αδίστακτοι μαχαιροβγάλτες που δρούσαν με άνεση μόνο στο σκοτάδι ή έχοντας απέναντι τους ανυπεράσπιστους αλλοδαπούς.
Αυτοί ήταν κι αυτοί είναι. Δεν τους έπαιρνε κανείς ούτε για πορτιέρηδες σε κακόφημο μαγαζί. Και χθες, προπαραμονή της έκδοσης της απόφασης στη δίκη της Χ.Α., κάποιοι μουλωχτοί πήγαν και βεβήλωσαν το Εβραϊκό Νεκροταφείο Αθηνών.
Πήγαν και τα έβαλαν με νεκρούς. Απόγονους και συγγενείς αυτών που οι δικοί τους πρόγονοι, οι ναζί, τους έκαναν σαπούνι ή τους εξόντωναν στα πιο απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Τελειωμένοι «τσαμπουκάδες», οι οποίοι η δημοκρατική κοινωνία ελπίζει ότι θα τελειώσουν και τυπικά αύριο, με τον τρόπο που τους αξίζει.
Κοντά στους δολοφόνους της Μarfin;
Οι πληροφορίες επιμένουν εδώ και καιρό, σχεδόν απ’ όταν άνοιξε ξανά ο φάκελος του εμπρησμού της Marfin. «Κάτι καινούργιο έχει βρεθεί». Χθες ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν το διέψευσε και το άφησε ανοιχτό.
Οι ίδιες πληροφορίες κάνουν λόγο για σοβαρές «πράξεις και παραλείψεις», οι οποίες έχουν εντοπιστεί στην προηγούμενη έρευνα που έγινε και οδήγησε στην αθώωση των τότε κατηγορουμένων.
Δεν είναι ακόμα σαφές αν πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα ή για άλλα πρόσωπα τα οποία είχαν ξεφύγει από το ραντάρ της προηγούμενης έρευνας. Φαίνεται όμως ότι σχετικά σύντομα μπορεί να υπάρξουν εξελίξεις, οι οποίες θα ρίξουν φως στο ατιμώρητο τριπλό έγκλημα της Marfin.
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου