Σίκινος. Απλή, αυθεντική και ανέγγιχτη. - Rib and Sea
2:39:00 π.μ.
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.
Ήταν μια ώρα δύσκολη, της άφιξης η ώρα (αλλοιώνοντας, συγγραφική αδεία, τους στίχους του γνωστού τραγουδιού), όταν κατεβήκαμε στο λιμάνι της Σικίνου από το έτερο "γαλατάδικο" της άγονης γραμμής των δυτικών Κυκλάδων. Καθυστέρησε να φθάσει ο "Αδαμάντιος Κοραής" στον Καραβοστάση της Φολεγάνδρου κι' έτσι ξεμπαρκάραμε στην Αλοπρόνοια λίγο πριν τις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Ευτυχώς, το αυτοκινούμενο, που δεν καταλαβαίνει από τέτοια, παρκάρισε στο πρώτο άνοιγμα του παραλιακού δρόμου και μας έριξε στην αγκαλιά του Μορφέα. Τόση ησυχία είχαμε πάντως χρόνια να απολαύσουμε. Και να σκεφτεί κανείς ότι κοιμηθήκαμε στο λιμάνι ενός Κυκλαδίτικου νησιού, όχι στην εξορία του Αδάμ. Φαντάζομαι βεβαίως ότι αν ήταν Αύγουστος τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αν και η Σίκινος, σίγουρα, δεν είναι Σαντορίνη.
Τo άλλο πρωί περιπλανήθηκα για λίγο στον μικρό οικισμό της Αλοπρόνοιας, για να πάρω τα πρώτα πλάνα, καιεντυπωσιάστηκα από τα πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία που έχουν φυτρώσει σαν τα μανιτάρια στις γύρω πλαγιές. Όμορφη παραλία για κολύμπι αλλά δύσκολο λιμάνι, το δυσκολότερο των δυτικών Κυκλάδων, σύμφωνα με όσα μου είπε ο πλοίαρχος του "Άρτεμις" Στέλιος Περιστεράκης, δεδομένου ότι ο προβλήτας του είναι ανοικτός και απροστάτευτος στους νοτίους ανέμους. Την τελευταία φορά που ρεμετζάρισα το φουσκωτό εδώ ήταν τον Απρίλη του 2004. Τότε που σταματήσαμε για λίγο στη Σίκινο, εν πλω προς Κάσο, με τον τότε φίλο μου και νυν κωλοτούμπα υφυπουργό Υγείας, Παύλο Πολλάκη : http://www.ribandsea.com/memo/636-2004
Αφού ολοκληρώθηκε η πρώτη βιντεοσκόπηση, κατέβασα το παπί από τη σχάρα του αυτοκινούμενου και ανηφορίσαμε προς τους δίδυμους οικισμούς του βουνού. Το Χωριό και το Κάστρο. Δύσκολο να τους ξεχωρίσεις, αφού μοιάζουν να αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, με την κεντρική μόνο οδική αρτηρία, στο διάσελο μεταξύ των δύολόφων, και μερικά σκαλοπάτια, ένθεν κακείθεν, να τους χωρίζουν. Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε προς την Επισκοπή, το σήμα κατατεθέν, θα έλεγε κανείς, της Σικίνου. Ευχάριστη έκπληξη η ποιότητα της ασφάλτου. Ολόκληρο το οδικό δίκτυο της Σικίνου, τουλάχιστον αυτό που συνδέει την Αλοπρόνοια με την παραλία του Αγ. Γεωργίου, το Χωριό, το Κάστρο και την Επισκοπή, είναι σε άριστη κατάσταση, χωρίς λακκούβες, χωρίς επικίνδυνες στροφές και με καλή σήμανση.
Λίγο πριν φθάσουμε στην Επισκοπή, σταματήσαμε για αρκετή ώρα στο οινοποιείο του Γιώργου Μάναλη, ένα από τα "αξιοθέατα" της Σικίνου, μαζί με την Επισκοπή και το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής. Πρώην Δήμαρχος Σικίνου, ο Γιώργος Μάναλης, μετέτρεψε τα τελευταία δέκα χρόνια μια έκταση αρκετών στρεμμάτων σε ένα πρότυπο αμπελώνα, δημιουργώντας συγχρόνως το δικό του οινοποιείο και το εστιατόριο "Στροφυλιά". Αξίζει να αναφερθεί ότι η εξασφάλιση ηλεκτρικού ρεύματος, για την λειτουργία του οινοποιείου και του εστιατορίου, εξασφαλίζεται με την χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως είναι ο ήλιος και ο αέρας.
Με θέα τους αμπελώνες, το γαλάζιο της θάλασσας, τη Φολέγανδρο και το ηλιοβασίλεμα, το μπαλκόνι του Γιώργου Μάναλη είναι σίγουρα ο ιδανικός τόπος για να ρεμβάσει κανείς απολαμβάνοντας το "εν λευκώ", "εν θερμώ" ή ημίγλυκο "λιοσάτο" κρασί του :http://www.manaliswinery.gr/
Δείτε εδώ την συζήτηση που είχα με τον δημιουργό της πρότυπης αυτής επιχείρησης, η οποία θεωρώ ότι είναι ένα κόσμημα για την Σίκινο :
Πηγή: http://www.ribandsea.com/travels/2250-sikinos-apli-afthentiki-kai-aneggixti
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.
Δείτε εδώ την συζήτηση που είχα με τον δημιουργό της πρότυπης αυτής επιχείρησης, η οποία θεωρώ ότι είναι ένα κόσμημα για την Σίκινο :
Πηγή: http://www.ribandsea.com/travels/2250-sikinos-apli-afthentiki-kai-aneggixti
on 2:39:00 π.μ..
Filed under
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0
