Συναισθηματική Απόρριψη: Πως να την διαχειριστούμε;
ΣΧΕΣΕΙΣ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ 5:12:00 μ.μ.
Σε καθημερινή βάση "απορρίπτουμε" πράγματα που δεν θέλουμε, ιδέες που δεν μας αντιπροσωπεύουν, ευκαιρίες που δεν μας κάνουν. Η απόρριψηείναι μέρος της ζωής μας, όπως και η αποδοχή. Τι συμβαίνει, όμως, όταν αυτή αφορά "ανθρώπινες σχέσεις"; Υπάρχει κάποια διαφορά στις επιπτώσεις, που προκαλεί;
Η Συναισθηματική Απόρριψη αποτελεί για πολλούς ανθρώπους τεράστιο πλήγμα στην ψυχική ισορροπία, γιατί είναι άμεσο και δυνατό χτύπημα για το Εγώ τους. Το Εγώ είναι το έμφυτο κομμάτι του εαυτού μας, που κρατά ανέπαφες την αξιοπρέπεια, την περηφάνια και την αυτοπεποίθηση. Όταν τοΕγώ πληγεί, ένα πυρηνικό κομμάτι της οντότητας μας τραυματίζεται. Τελείως αυτόματα είναι που αισθανόμαστε, ότι κάναμε κάτι κακό, κατηγορούμε τους εαυτούς μας και επιρρίπτουμε ευθύνες σε εμάς για την απόρριψη, που δεχόμαστε.
Μία από τις πιο επώδυνες συναισθηματικές απορρίψεις είναι αυτή στις ερωτικές σχέσεις. Μπαίνουμε συνήθως σε ένα μεγάλο πένθος και διακατεχόμαστε από πίκρα και θυμό, που απευθύνεται και προς το πρόσωπο, το οποίο μας απέρριψε και προς τον εαυτό μας. Το ειρωνικό και περίεργο συνάμα είναι, ότι πολλές φορές παράλληλα με τα παραπάνω αρνητικά συναισθήματα, αισθανόμαστε και μεγαλύτερη λαχτάρα να κατακτήσουμε ξανά την καρδιά του ατόμου, που μας πλήγωσε και απέρριψε. Σαν ειδικός στο χώρο της ψυχικής υγείας έχω έρθει αρκετές φορές αντιμέτωπη με ανθρώπους, που πονάνε και υποφέρουν έχοντας βιώσει απορριπτέοι, αλλά ταυτόχρονα αναζητούν τον τρόπο πάση θυσία να ξαναγυρίσουν στην αγκαλιά, που τους "πρόδωσε".
Σίγουρα, η απόρριψη είναι πιο δύσκολα διαχειρίσιμη σε άτομα, που δεν διακρίνονται για την υψηλή τουςαυτοπεποίθηση και που δεν είναι και τόσο σίγουρα για τα δυνατά τους κομμάτια ως προσωπικότητες. Επίσης, δεν τους είναι εύκολο να βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις και μεγαλώνουν από την παιδική τους ηλικία με ανασφάλειες και αισθήματα κατωτερότητας.
Υπάρχουν γενικές κατευθύνσεις στο να διαχειριστεί κανείς καλύτερα την Συναισθηματική Απόρριψη;
Και φυσικά υπάρχουν. Βέβαια, η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, αλλά δεν είναι κακό να ακολουθήσετε τις οδηγίες, που ακολουθούν.
- Προσπαθήστε να μην το πάρετε προσωπικά: Αυτομάτως κατηγορείτε τον εαυτό σας, ότι κάποια λάθη έχετε κάνει, για να αξίζετε την απόρριψη. "Εάν ήσασταν αρκετοί/ές ... δεν θα υπήρχε λόγος να υπάρξει". Λάθος! Δεν έχει να κάνει με την επάρκεια σας η όποια απόρριψη. Δεν είναι υποχρεωτικό να σας έχει εγκαταλείψει κάποιος/α, επειδή υστερείτε σε χαρίσματα. Έχετε ποτέ διανοηθεί, ότι μπορεί η άλλη πλευρά να αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα; Και στην τελική, το ότι δεν ταιριάζετε με το πρώην έτερον ήμισυ, σημαίνει πως δεν αξίζετε σαν άτομα; Όχι βέβαια! Μήπως να προβληματιστείτε λίγο περισσότερο σχετικά και με την αντικειμενική δική σας κρίση απέναντι στην ποιότητα της σχέσης, που είχατε με αυτό το άτομο;
- Σκεφτείτε το ότι όποιος απορρίπτει και μάλιστα με άσχημο τρόπο, αντιμετωπίζει μεγάλο θέμα με τον εαυτό του: Όταν είσαι συνειδητοποιημένος, γεμάτος από εκτίμηση και σεβασμό για τον συνάνθρωπο σου, δεν απορρίπτεις πληγώνοντας αυτούς που σε αγάπησαν.
- Αναλογιστείτε, ότι για κάποιον λόγο επήλθε η απόρριψη στην ζωή σας την δεδομένη στιγμή: Την ώρα του πόνου δεν σας είναι εύκολο να το καταλάβετε, αλλά καθώς αυτός φθίνει και τα συναισθήματακαταλαγιάζουν, τότε είναι πιο ξεκάθαρο, ότι δεν σας άξιζε να παραμείνετε σε μία σχέση, που δεν υπήρχε αμοιβαία ικανοποίηση και χαρά. Γνωρίζω ανθρώπους, που μετά από καιρό, ευγνωμονούν αυτούς που τους απέρριψαν στο παρελθόν, γιατί αυτές οι απορρίψεις τους έδωσαν αρκετά μαθήματα και ευκαιρίες για το κάτι καλύτερο.
- Χωρίς να ρίχνετε ευθύνες στον εαυτό σας, κάντε μία ανασκόπηση της σχέσης σας και πως ήσασταν εσείς μέσα σε αυτήν: Η κάθε σχέση στη ζωή μας, είτε κρατάει καλά ακόμα, είτε έχει τερματιστεί, μας δίνει πολλά μαθήματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην γίνονται λάθη και από τις δύο πλευρές. Ακόμα και να σας έχουν απορρίψει, δείτε λίγο τον εαυτό σας μέσα στην σχέση. Δείτε τα τρωτά σας σημεία και βρείτε τρόπους να τα ενδυναμώσετε.
Η Συναισθηματική Απόρριψη δεν πρέπει να σας φοβίζει. Εάν έχετε βιώσει από την παιδική σας ηλικία αυτό τοσυναίσθημα και σας είναι πολύ δύσκολο να το διαχειριστείτε ως ενήλικες, μην διστάσετε να ζητήσετε την βοήθεια ενός ειδικού. Είναι κρίμα να χαντακώνετε συνεχώς τον εαυτό σας απέναντι στους άλλους. Η απόρριψη είναι κομμάτι της ζωής και πρέπει να δείτε την πλευρά του, που μας δίνει κίνητρο για να γινόμαστε καλύτεροι και πιο δυνατοί.Δυστυχώς, δεν γίνεται να είμαστε αρεστοί/ές σε όλους και σε όλες.
Αθανασιάδου Μαρία - Ψυχολόγος
www.psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr
http://psyxologiki-ypostirixi.blogspot.gr/
on 5:12:00 μ.μ..
Filed under
