Από Γιώργο Χαρωνίτη -
Στη φετινή χειμερινή του έκδοση το γνωστό κι επιτυχημένο, πολύμορφο και πολυμουσικό σύγχρονο φεστιβάλ απλώνεται σε δύο ημέρες (2-3/12 ), τρεις χώρους και τέσσερις σκηνές στο Γκάζι, με τουλάχιστον 40 ξένους κι Έλληνες καλλιτέχνες, που εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν δημιουργικές κατευθύνσεις στο out rock, στην electronica, την techno, την avant pop κ.ο.κ.
Η φετινή χειμερινή εκδοχή του Plissken Festival μοιράζεται σε τρεις χώρους, δίνοντάς μας έτσι την αίσθηση της street γιορτής, αφού οι φεστιβαλιστές θα πρέπει να κινούνται ανάμεσα στην «Piraeus 117 Academy» (όπου είναι το Μain stage ), το Μεταλλουργείον (μερικά τετράγωνα πιο κάτω, με τις σκηνές Tunnel και Republic ) και πίσω στην οδό Αλκμήνης, στον πολυχώρο The Hub Events (με τη σκηνή Aquarium, όπου θα γίνονται τα μεταμεσονύxτια –μέχρι πρωίας– DJ events ). Έχουμε μπροστά μας, λοιπόν, ένα πολυμουσικό –και πολυπρόσωπο– φεστιβάλ, με έμφαση στις πάντα σύγχρονες ambient rock φάσεις, στην ατμοσφαιρική και dance electronica, στην avant techno αλλά και σε δικές μας ιδιαίτερες κι εξελισσόμενες περιπτώσεις.
Ανάμεσα στους headliners του φετινού Plissken, οι Tuxedomoon είναι από εκείνα τα cult σχήματα που δεν βαριέται κάποιος να ακούει και να παρακολουθεί όσο πιο στενά γίνεται. Απ’ όλο τον ποπ μουσικό μεταμοντερνισμό των ’80s είναι το γκρουπ που διατήρησε μια ιδιαίτερη δημιουργική φρεσκάδα. Λέγεται ότι γίνονται όλο και καλύτεροι –και πιο ενδιαφέροντες μουσικά– με την πάροδο του χρόνου, όμως εδώ επικεντρώνονται κυρίως στην «κλασική» τους περίοδο, καθώς θα παρουσιάσουν όλο το «Half Mute» του 1980.
Το «Transmission» είναι ένα από τα ενδιαφέροντα δισκογραφικά comeback που κάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα το project των Death in Vegas, καθώς ο Richard Fearless αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ακάματος (κι ευφάνταστος ) πάνω στις συνολικές εφαρμογές που προσφέρει η σύγχρονη electronica. Έχοντας επιστρέψει στις βασικές του ρίζες με το «Trans-Love Energies» του 2011, ο Fearless εδώ ακολουθεί τη στάνταρντ πρακτική του: διευρύνει τη φαντασιακή ηχορυθμική παλέτα του, παραμένοντας όμως προκλητικά εντός του dance mainstream.
Το γαλλικό surf/psych/pop group La Femme είναι από τα acts που ξεχωρίζουν σαφώς στο Plissken. Αγκαλιάζει με ευαισθησία την παλιά γαλλική pop κι εξελίσσει τη μουσική του πάνω στη βάση της, έχοντας εξίσου garage και prog οδηγούς. Το πολύ πρόσφατο άλμπουμ τους «Mystere» είναι μια πραγματική απόλαυση! Από την άλλη, το κλασικό βρετανικό μητροπολιτικό hip hop έχει την ξεχωριστή εκπροσώπησή του από ένα όνομα-εγγύηση, τους The Four Owls. Δημιουργήθηκαν πριν από μερικά χρόνια και με απλές κινήσεις οι μασκοφορεμένοι αυτοί ράπερ κατέκτησαν τη σκηνή. Φυσικά, το hip hop/grime του D Double E είναι εξίσου ξεσηκωτικό!
Στο Plissken θα ακούσουμε ακόμη εξαιρετικά live sets από ξεχωριστούς experts της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής. Τον πολυπράγμονα Scott Herren –που «κρύβεται» πίσω από το όνομα Prefuse 73– δεν τον συναντάμε κάθε μέρα. Εφαρμόζοντας μια ιδιαίτερη electro-ψυχεδελική προσέγγιση στα hip hop beats του, ξέρει πώς να τραβάει το ενδιαφέρον. Από την άλλη, ο Λονδρέζος Zomby δείχνει μια τέτοια ιδιοφυΐα στο χειρισμό και στη συνδυαστική ανάλυση των urban ήχων που εμφανίζεται… νεο-ανανεωμένος σε κάθε του δισκογραφική παρουσία – αυτό κάνει και με το πολύ πρόσφατο άλμπουμ του «E.S.P.».
Ο Dominick Fernow ή Vatican Shadow μιξάρει εξοντωτικούς ήχους και ρυθμούς με ιδιαίτερη μαεστρία και φροντίζει να τους δίνει μια καθαρή εννοιολογική φύση που άπτεται της σύγχρονης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας. Έστω και με απλούς τίτλους, όπως συμβαίνει με το πρόσφατο LP του «Media in the service of terror». Η Ellen Allien από το Βερολίνο έχει κάνει όνομα στα διεθνή techno/dance στέκια μέσα από την ιδιαίτερη ευστροφία της στην ελεύθερη χρήση όλων των ηχορυθμιών που σκαρφίζεται. Ουσιαστικά σφραγίζει τη φύση της σύγχρονης techno και το «επώνυμό» της ταιριάζει στη φύση της μουσικής της. Οι Optimo έχουν μακρά παράδοση πολυπραγμοσύνης και απρόβλεπτων μουσικών εξελίξεων/ανελίξεων τόσο τα decks όσο και στη σκηνή.
Φυσικά και δεν μπορούμε να αναφερθούμε αναλυτικά σε όλα τα πρόσωπα και τα γκρουπ, σημειώνουμε όμως τους πιονέρους του grime Elijah & Skilliam, την ανερχόμενη techno ηχο-ιστοριοδίφη από το Βέλγιο Amelie Lens και την εξαιρετική Aurora Halal, η οποία ξέρει να υπνωτίζει με τα βίντεο και τους ρυθμούς της. Αυτές οι δύο γυναίκες είναι που κλείνουν τις πρωινές ώρες τα δρώμενα κάθε ημέρας και μας βάζουν για ύπνο! Και όπως πρέπει να γίνεται με ένα καλά οργανωμένο φεστιβάλ, το μουσικό μέρος του Plissken συμπληρώνεται από food court, cocktail bars, ένα pop up store και άλλα πολλά… παράλληλα.