Το κόμμα που δεν υπάρχει πια(;)
ΑΠΟΨΕΙΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΡΟΗ 12:19:00 μ.μ.
Ηταν ίσως η πιο αληθινή στιγμή του πρωθυπουργού στη συνέντευξη Τύπου της 82ης ΔΕΘ: «Η αντιπολίτευση κάνει αντιπολίτευση σε ένα κόμμα που δεν υπάρχει σήμερα». Πράγματι, άλλο ψήφισε το 36,3% των πολιτών το 2015 και άλλο είναι σήμερα ο συνασπισμός που μας κυβερνά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από ένα κίνημα που θα έφερνε την επανάσταση στην Ευρώπη, θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα αποκαθιστούσε τους μισθούς και τις συντάξεις, μεταλλάχθηκε σε ένα μηχανισμό εξουσίας που προσπαθεί όψιμα να υλοποιήσει όλα αυτά που πολεμούσε: τις μεταρρυθμίσεις, την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και τις επενδύσεις. Μόνο που πρόκειται για την πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά, ίσως, που η μετάλλαξη ενός κόμματος γίνεται σε πραγματικό χρόνο και ενόσω κυβερνά: Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει (εξ)άσκηση σε πραγματικό πεδίο βολής, με πραγματικά πυρά.
Μέχρι λοιπόν να καταλάβει ο Αλέξης Τσίπρας πως ο μοναδικός τρόπος ανάπτυξης μιας χώρας είναι οι επενδύσεις και η επιχειρηματικότητα, χάσαμε δυόμισι χρόνια. Από τις παχυλές υποσχέσεις, οι οποίες θα ικανοποιούνταν χωρίς θυσίες επειδή θα πείθαμε τους δανειστές για το εθνικό μας δίκιο, περάσαμε στη «σκληρή πραγματικότητα» και στο «εν αρχή ην η οικονομία». Από τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις, που πάντα κατέληγαν σε χειρότερα για την Ελλάδα συμφωνηθέντα, περάσαμε στη συνειδητοποίηση ότι η τρίτη αξιολόγηση πρέπει να κλείσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Από την πόλωση και τους ηρωισμούς, περάσαμε στους χαμηλούς τόνους. Ειδικά το τελευταίο αξίζει να σημειωθεί στα θετικά της πρωθυπουργικής εμφάνισης. Απέφυγε να δυναμιτίσει το κλίμα και να στήσει σκηνικό έντασης, σε αντίθεση με την τακτική που είχε ακολουθήσει πέρσι και πρόπερσι.
Βέβαια απέφυγε και κάτι άλλο: Απέφυγε να μιλήσει για το χθες. Διότι αν το έκανε θα έπρεπε και να απολογηθεί για αυτά που υποσχέθηκε αλλά δεν τήρησε. Θα έπρεπε να μιλήσει για τις μειωμένες συντάξεις, την υπερφορολόγηση, τον ΕΝΦΙΑ (που τώρα αντιλήφθηκε ότι υπάρχουν και πιο άδικοι φόροι), τους μισθούς των 360 ευρώ. Αντ’ αυτού έκανε ένα χρονικό άλμα, μιλώντας για το μακρινό αύριο, από το 2020 και μετά, για να μην αναφερθεί σε αυτά που έρχονται φέτος, το 2018 ή το 2019. Περισσότερα από 100 προαπαιτούμενα, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, μείωση αφορολογήτου, νέα μείωση των συντάξεων. Στο διά ταύτα λοιπόν: Θετικός και καλοδεχούμενος ο κυβερνητικός ρεαλισμός. Αρκεί να αποδειχθεί και εμπράκτως στο επόμενο και στο μεθεπόμενο Υπουργικό Συμβούλιο.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου
http://www.eleftherostypos.gr
on 12:19:00 μ.μ..
Filed under
